Μία αφήγηση που εναλλάσσεται το παρόν με το παρελθόν (όπου κυριαρχεί).Καλοδουλεμένη και προσχεδιασμένη όμορφα η ιστορία όπου η χρήση της γλώσσας είναι άριστη και οι χαρακτήρες ξεχωριστοί,ζωντανοί και δομημένοι όπως πρέπει.Ιστορικά,κοινωνικά,επαγγελματικά γεγονότα τρέχουν κατά την ροή της πλοκής.Σχέσεις ανθρώπων,όνειρα,συναισθήματα,έρωτες και κάποιες ενδόμυχες σκέψεις στον ψυχικό κόσμο αποκομίζει ο αναγνώστης.Βέβαια γίνεται και μεγάλη αναφορά για τα κρασιά και τους αμπελώνες και την λειτουργία τους.Αυτό ίσως κουράσει αρκετούς και ειδικά όσοι δεν είναι γνώστες,γιατί γίνεται μεγάλη ανάλυση που κατά την γνώμη μου δεν χρειάζεται.Παρ’όλα αυτά είναι μία όμορφη ιστορία που μαθαίνεις αρκετά και αποκτάς γνώσεις και μερικές σκέψεις τις επεξεργάζεσαι.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
νήμη: Μέσα δεκαετίας του 1920. Ο αμπελουργός Λέων Αληθινός έχει ένα όραμα ζωής. Να φτιάξει ένα οινοποιείο στη Μαντίνεια της Αρκαδίας. Η οικονομική κρίση όμως του 1929 βάζει φρένο στα σχέδιά του. Ο γιος του Άγγελος θα θελήσει να πραγματοποιήσει το όραμα του πατέρα του, αλλά ξεσπά ο πόλεμος και ακολουθεί η περίοδος της Κατοχής.
Μεσαίο πλάνο - μακρινή μνήμη: Ο εγγονός του Λέοντα, Διόνυσος, είναι αυτός που θα υλοποιήσει το όνειρο της οικογένειας ύστερα από πενήντα χρόνια. Το κτήμα Διόνυσος Αληθινός γνωρίζει διεθνή αναγνώριση.
Κοντινό πλάνο - καθαρή μνήμη: Αρχές του 21ου αιώνα η επιχείρηση καταρρέει από αστάθμητους παράγοντες. Οι τελευταίοι απόγονοι της οικογένειας φαντάζουν χαμένοι μέσα στα προσωπικά τους αδιέξοδα. Ενώ ο Διόνυσος ζει τις τελευταίες αναλαμπές της ζωής του, εμφανίζεται στην περιοχή ο Κάρλο, που κάνει μεταπτυχιακό στην Ιστορία. Αναζητά μαρτυρίες για Ιταλούς στρατιώτες που πολέμησαν στα βουνά της Αρκαδίας στο πλευρό της Αντίστασης, μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας τον Σεπτέμβρη του 1943. Η αναζήτησή του διασταυρώνεται με την οικογένεια Αληθινού.
Ένα μυθιστόρημα που διαπερνά τον άνθρωπο μέχρι τα βάθη της ύπαρξής του, όπου γεννιέται ο προσωπικός του χρόνος - το φύλο και η ταυτότητά του -, αλλά και η μοίρα του, που παρασύρεται από τα γυρίσματα της Ιστορίας.