ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ


ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ BLOG ΜΟΥ!

Αυτό το blog δημιουργήθηκε με στόχο την ενημέρωση πάνω σε θέματα που αφορούν την τέχνη και την λογοτεχνία.Δηλ. Απόψεις μου λογοτεχνικών βιβλίων που έχω διαβάσει,Εκδηλώσεις διαφόρων πολιτιστικών γεγονότων (κυρίως για Θεσσαλονίκη) και διάφορα άλλα συναφή και γραμμένα με ένα τρόπο απλό και κατανοητό στο ευρύ κοινό.

Εύχομαι εδώ να βρείτε αυτό που σας ενδιαφέρει και ελπίζω να γίνουμε ευχάριστη παρέα.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψή σας.

Καλή ανάγνωση σε όλους.

Κυριακή 5 Ιουλίου 2020

ΠΟΡΦΥΡΟ ΠΟΤΑΜΙ - ΣΟΦΗ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Τόπος Καππαδοκία η έναρξη της  ιστορίας ,σ’ένα χωριό δίπλα στο ποτάμι όπου  συμβιώνουν οι ζωές των Ρωμιών και των Τούρκων γύρω στα 1900.Κεντρικοί ήρωες η Νιόβη και ο Φιλίπ που γνωρίζονται από παιδιά και  αναπτύσσεται  ένας  έρωτας   και που η ζωή τα  φέρνει   έτσι  ώστε  να χωρίσουν  οι δρόμοι  τους  από  επιλογές  άλλων διανύοντας πάμπολλα γεγονότα.
Η συγγραφέας  με την άρτια δομή της και την όμορφη γραφή της μας  περιγράφει εξαιρετικά τις συνθήκες της εποχής,τις δυσκολίες,την  καθημερινή  ζωή  όλων  των ηρώων με τους ιδιωματισμούς με τις προκαταλήψεις τους μέσω των πλούσιων  εικόνων,τις παρομοιώσεις,τα καλολογικά στοιχεία, όπου συμμετέχει και ο αναγνώστης κάπου εκεί κρυμμένος στην πλοκή παρακολουθώντας όλους τους ήρωες.
Χαρακτήρες διαφορετικοί και αληθοφανείς   πλαισιώνουν  την πλοκή.Όλοι διακατέχονται από τον πόνο της προσφυγιάς,τις αγωνίες ,τις  ταλαιπωρίες,ανταλλαγές πληθυσμών.Συμπάθησα τον Δημητρό ένα στοργικό πατέρα που παρ’όλο τις δυσκολίες δεν έπαψε ποτέ να είναι δίπλα στην ασθενική του κόρη που όλοι την είχαν ξεγραμμένη.Νιόβη ,ενώ από μικρή ,παρ΄όλο που ήταν καχεκτική,έδειχνε μία θέληση και μία δύναμη,στην πορεία θύμωσα μαζί της,γιατί   έγινε  άβουλη,αγέλαστη,γεμάτη πίκρα (όχι αδίκως) και που άλλοι κινούσαν τα πιόνια και αυτή απλά ακολουθούσε χωρίς αντιστάσεις και ειδικά από την Σουλτάνα μια εγωπαθή,φθονερή και ατομικίστρια αδελφή.Φιλίπ ένας περήφανος και αψίθυμος  νεαρός.Ασιζ ,τρυφερός,υπομονετικός,δοτικός χαρακτήρας ανεξαρτήτως εθνικότητας  και αντιξοοτήτων.Φεβρωνία  απαισιόδοξη μάννα,επιπόλαια στις αποφάσεις της ,άδικη στην μεσαία κόρη της .
Είναι   ένα  καλογραμμένο  και  όμορφο  βιβλίο  εισπράττοντας  διάφορα  συναισθήματα.Εν τούτοις όμως θα ήθελα και για ορισμένους ήρωες να γνώριζα  την κατάληξή τους,γιατί η συγγραφέας τους άφησε μετέωρους.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Μάρτης του 1902. Σ’ έναν παραποτάμιο οικισμό της Καππαδοκίας, την ώρα που ο καϊκτσής Δημητρός βλέπει τα νερά του ποταμού να βάφονται κόκκινα, γεννιέται η κόρη του, η ασθενική Νιόβη.

Οι συντοπίτες της θα τη χαρακτηρίσουν ισκιερή και θα της χαρίσουν ελευθερίες ανάρμοστες για ένα θηλυκό, πιστεύοντας ότι για λίγο μόνο είναι γραφτό να ζήσει ανάμεσά τους. Μα το κορίτσι τούς διαψεύδει.

Ο καιρός κυλά, έρχονται οι Βαλκανικοί κι ο Μεγάλος Πόλεμος, και οι αρμονικές σχέσεις Ρωμιών και Τούρκων δοκιμάζονται. Η μεγάλη φτώχεια κατατρύχει τον οικισμό και περισσότερο την οικογένεια της Νιόβης. Ώσπου μια μέρα, κι ενώ η Αυτοκρατορία βογκά σαν τον δράκο κάτω απ’ το δόρυ του Αϊ-Γιώργη από την ελληνική κυριαρχία στη Σμύρνη, ένας επιφανής Τούρκος μαγεύεται απ’ τα μαβιά της μάτια και φλέγεται να την αποκτήσει.

Εκείνη έχει δώσει από μικρή την αγάπη της στον ατίθασο Φιλίπ, που ανοίγει την πόρτα σέρτικα, σαν κατακτητής. Μα ο νέος έχει από χρόνια χαθεί κυνηγώντας τα δικά του όνειρα στην Πόλη, στην Οδησσό και σε πεδία μαχών, κι αυτή έχει μόνο ένα μενταγιόν να τη δένει μυστικά μαζί του.

Κι ύστερα έρχεται η Καταστροφή κι η Ανταλλαγή…

Ένα καράβι σαλπάρει χωρίζοντας στα δύο την ψυχή της. Το ένα κομμάτι πίσω, στην παλιά πατρίδα· το άλλο στη νέα, την αρχέγονη, όπου η ζωή καραδοκεί να δοκιμάσει διπλά τις αντοχές της, συνάμα όμως και του Φιλίπ.

Η ζωή των τελευταίων Ελλήνων σε μια μικρή γωνιά της Καππαδοκίας και παράλληλα η ιστορία μιας ακατάλυτης μα αδιέξοδης αγάπης στη σκιά της Μικρασιατικής Καταστροφής και της Ανταλλαγής των πληθυσμών.