ΑΒΕΡΤΟΣΙΑ - ΤΙΝΑ ΚΟΥΡΚΟΥΜΕΛΗ -ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

Η ελευθερία είναι το ζητούμενο του κάθε ανθρώπου αλλά ακόμη και του κάθε ζωντανού οργανισμού.Έτσι και σε αυτό το βιβλίο η συγγραφέας το τονίζει έντονα.ΑΒΕΡΤΟΣΙΑ είναι ένα ιδιαίτερο και καλογραμμένο βιβλίο με την αύρα μιας άλλη εποχής στην Κεφαλλονιά όπου διαδραματίζεται η πλοκή ως επί το πλείστον και στην Αθήνα την δεκαετία του 60 -70 και με το ανάλογο ήθος και ύφος στην αφήγηση εκείνης της εποχής και με το στίγμα της ζωγραφιάς – συγγραφής της κυρίας Κουρκουμέλη.
Αναμνήσεις κατακλύζουν την ηρωίδα και φέρνουν στο φως μνήμες διάχυτες και επιθυμίας.Μία πορεία στο παρελθόν μέσω της αφήγησής της σε α΄πρόσωπο όπου την διέπει ο λυρισμός,περιγραφές εικόνων,ηθογραφικά στοιχεία,ρεαλισμός,γλαφυρότητα και όπου δεσπόζει η ελευθερία σε κάθε μορφή όπου επισημαίνεται ότι δεν γίνεται να είμαι εξωτερικά ελεύθερος όταν δεν είμαι κι εσωτερικά ελεύθερος και που καθορίζεται η μετέπειτα εξέλιξή της.
Βιώματα,γεγονότα,συναισθήματα κατά την διάρκεια των σχολικών χρόνων και με τα κρυμμένα μυστικά,ενός μεγάλου έρωτα αλλά και της πολιτικής δραστηριότητας τόσο στην Κεφαλλονιά όσο και στην Αθήνα.
Οι χαρακτήρες έντονοι και αυθεντικοί συμπορεύονται με την ηρωίδα με τα οποιαδήποτε λάθη,όνειρα,ελπίδες.
Είναι ένα βιβλίο που δίνει μηνύματα και διδαχές .

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Αβερτοσιά σημαίνει ελευθερία

Η Άρτεµη και η Θάλεια µεγαλώνουν µαζί στην Κεφαλονιά µετά τον σεισµό του 1953, αλλά η υποτακτική φύση της Θάλειας συγκρούεται µε την επαναστατική σκέψη της Άρτεµης και κάποια στιγµή οι δυο φίλες χωρίζουν.

Οι περιορισµοί της κλειστής κοινωνίας, ένας µεγάλος έρωτας και ανοµολόγητα µυστικά οδηγούν την ανήσυχη Άρτεµη σε φυγή. Η επιστροφή της Άρτεµης στην Κεφαλονιά µετά από δεκαετίες, για την κηδεία του καθηγητή, θα είναι καθοριστική…

Μια ιστορία υποταγής, επανάστασης και γυναικείας χειραφέτησης στη δεκαετία του ’60.

ΟΙ ΣΑΡΑΝΤΑ ΤΡΕΙΣ ΣΙΩΠΕΣ - ΛΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥ-ΣΕΦΕΡΙΑΔΗ -ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ

Μυθιστόρημα που είναι τοποθετημένο ως επί το πλείστον στο ιστορικό πλαίσιο της Τούρκικης εισβολής στην Κύπρο το 1974 και τα τραγικά γεγονότα που επακολούθησαν.Ιστορία που είναι μία καταγραφή της πορείας της πρωταγωνίστριας Έλλης  αρχαιολόγου μία ομογενής της διασποράς στην Αυστραλία..Μία ιστορία που σηματοδοτεί το παρελθόν – παρόν – μέλλον.Σε μια επίσκεψη γνώρισε τον έρωτα,αγάπησε πραγματικά τον τόπο και μπορούσε να κρίνει και να δει ορισμένα πράγματα με την απογοήτευση μεγάλη.Συγκινητικές οι μνήμες της,τα βιώματά της όπου κανείς δεν μπορεί να φανταστεί το μέγεθος της τραγωδίας αν δεν την ζησει.Και η ηρωίδα μας βιώματα και αγάπη που δεν μπόρεσε να ξεχάσει ποτέ ότι και να έκανε στην μετέπειτα ζωή της.Επιλογές που ξεκίνησαν αισιόδοξα,μετά από τον πόνο,την άρνηση,τον θυμό,αλλά στην πορεία ξέφτισαν.Έφταιγε η ίδια ή οι μνήμες δεν την άφηναν?Μυθιστόρημα για την αφύπνιση της συνείδησης με ιδανικό την ελευθερία σκέφτοντας βαθιά ότι η τύχη καθορίζει την ζωή.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Καλοκαίρι του 1974 στην Κύπρο.

Μια δεκαοχτάχρονη Ελληνίδα της Διασποράς έρχεται σε επαφή με την αρχαιολογική σκαπάνη. Πρώτη ανασκαφή, πρώτη αγάπη, πρώτη οδύνη. Η τελευταία προσώρας τραγωδία του ελληνισμού: «η διχόνοια η δολερή», η προδοσία, η τουρκική εισβολή και κατοχή, η χαίνουσα πληγή των αγνοουμένων. Το ασήκωτο βάρος της απουσίας τους στη ζωή των παρόντων. Στη ζωή της Έλλης, που συνεχίζεται με πλάνες και επιτυχίες, με δοκιμασίες, εξάρσεις και χαρές, μα πίσω απ’ όλα με μια βαθιά κρυμμένη νοσταλγία. Ώσπου να οδηγηθεί στο σχήμα της γαλήνης – ύστερα από σαράντα τρία ολόκληρα χρόνια, στην Κύπρο πάλι.

ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΡΗΣ - ΕΛΕΝΗ ΧΟΥΖΟΥΡΗ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ

Από μια φωτογραφία ενθύμιο η συγγραφέας – αφηγήτρια ξεκινά ένα ταξίδι  ιστορίας και μνήμης και ξετυλίγει το κουβάρι της πλοκής στην εποχή των Βαλκανικών Πολέμων .
Οι ήρωες της είναι κατά βάση κάτοικοι του Μελένικου και μετέπειτα πρόσφυγες καθώς επίσης Γάλλοι (φωτογράφος,ανθρωπογεωγράφος,παραγωγός) , αξιωματούχος Βούλγαρος και άλλοι .Και φυσικά δεν λείπει η ΓΥΝΑΙΚΑ που πολλοί την θεωρούν πέτρα του σκανδάλου(μεταφορικά) γενικώς.
Πρόσφυγες που έχασαν την γη τους αφήνοντας πίσω την λαμπρή Ιστορία της πόλης όπου είχαν διαφυλάξει την Ελληνικότητα και τα βυζαντινά μνημεία και μετοίκησαν στο Σιδηρόκαστρον,Σέρρες και Θεσσαλονίκη.Με λεπτομερέστετες περιγραφές  η συγγραφέας αναπαραστά εκείνη την  εποχή με πειστικότητα με την δική της ματιά και τόπους Μελένικο,Θεσσαλονίκη κατά κύριον λόγο..Εκτός από ιστορικά γεγονότα που περικλείουν την υπόθεση βασικό στοιχείο είναι ένας έρωτας μέσα σε μία ατμόσφαιρα πολέμου μεταξύ τριών ανδρών και μίας γυναίκας.Με τον δικό της τρόπο κεντρίζει τον αναγνώστη να παρακολουθήσει τα τεκταινόμενα της πλοκής με ενδιαφέρον χωρίς να τον κουράζει αφομοιώνοντας γνώσεις ιστορικές χωρίς να χαρακτηρισθεί το συγκεκριμένο βιβλίο καθ’ευατού Ιστορικό,διάφορες σημαντικές πληροφορίες  και συνδυάζοντας μία όμορφη ιστορίας αγάπης και απώλειας και την πορεία της.
Είναι ένα καλογραμμένο και όμορφο ανάγνωσμα που το απόλαυσα.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

 Βαλκανική μυθιστορία έρωτα και απώλειας - Αρχές του 20ού αιώνα. Μια ιστορία έρωτα και απώλειας την εποχή των Βαλκανικών Πολέµων στη Θεσσαλονίκη, στο Μελένικο (σηµερινό Μέλνικ στη Βουλγαρία), στη Σόφια, στο Βουκουρέστι και στο Παρίσι. Η αφήγηση, που παρακολουθεί τη σχέση ανάµεσα στην ωραία αρχοντοπούλα Ελένη και τρεις φίλους, τον Στέφανο, τον Θεόδωρο και τον Βούλγαρο Γκεόργκι, ξεκινά µε τη φωτογραφία του Γάλλου φωτογράφου Ωγκύστ Λεόν στο Σιδηρόκαστρο, το 1913: "Έλληνες πρόσφυγες από το Μελένικο". Με ολόκληρη την τότε οθωµανική Μακεδονία σε αναβρασµό καθώς ο βαλκανικός κόσµος γεννιόταν από την αρχή, σε µια ατµόσφαιρα που µυρίζει µίση, καταστροφή και προσφυγιά, ο πόλεµος φέρνει βίαιες ανατροπές στη ζωή των ηρώων. Όµως, ένας αιρετικός, ανεπίτρεπτος έρωτας έρχεται να υπενθυµίσει τη φωτεινή πλευρά της ζωής και να ρίξει άλλο φως στη φωτογραφία των προσφύγων από το Μελένικο που, διασχίζοντας τον χρόνο, συνδέει το παρελθόν µε το παρόν µέσω της µνήµης.

ΣΕ ΕΙΔΑ - CLARE MACKINTOSH -ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Ισχυρό,ψυχολογικό θρίλερ μυστηρίου με φανταστική μυθοπλασία όπου όμως υπάρχει η αλήθεια.Η ιστορία που μας επικυρώνει ότι ζούμε μέσω παρακολουθήσεων είτε από κάμερα είτε με άλλα μέσα όπου μας αναπροσαρμόζουν.Η ανάγνωση θέλει την πρέπουσα προσοχή ώστε ο αναγνώστης να μπει στο κλίμα της πλοκής.Μια ενδιαφέρουσα υπόθεση που έχει αγωνία και ανατροπές  με ποικίλες προσωπικότητες χαρακτήρων και με τον κίνδυνο να είναι πάντα κάπου γύρω.Η συγγραφέας έχει καταφέρει να αποδώσει με ένταση τη πλοκή και να αναπτύξει τους χαρακτήρες εξαιρετικά.Ξεχώρησα την ηρωίδα  Κέλλυ με πολύμορφο χαρακτήρα,αφωσιωμένη αστυνομικός,συναισθηματικά ταραγμένη όμως και μ’ένα περίτεχνο  παρελθόν η οποία παλεύει με τους δικούς της δαίμονες.Από την άλλη είναι η Ζόε μία χαμηλών τόνων γυναίκα,η οποία δεν έχει αυτογνωσία ,επιδιώκει το σταθερό και με πολλές εσωτερικές σκέψεις (όπου κυλά και η αφήγηση)που δεν τις εξωτερικεύει (εννοείται ότι κρατάμε και μέσα μας)με αποτέλεσμα να είναι υποτονική και ανασφαλής.Βρήκα πολύ ενδιαφέροντα τα μικρά κεφάλαια με πλάγιους χαρακτήρες όπου γίνεται η αφήγηση ενός μυστηρίου προσώπου.Μου άρεσαν και τα δύο βιβλία που έχω διαβάσει της συγγραφέως 1.Σ’ΑΦΗΣΑ 2.ΣΕ ΕΙΔΑ.Σειρά έχει τώρα το ΞΕΧΑΣΕ ΜΕ.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.
Όταν η Ζόι Γουόκερ βλέπει τη φωτογραφία της στις προσωπικές αγγελίες μιας λονδρέζικης εφημερίδας, αποφασίζει να μάθει γιατί βρέθηκε εκεί. Δεν υπάρχει εξήγηση: μόνο μια θολή εικόνα, ένα σάιτ κι ένα τηλέφωνο.

ΞΕΡΕΙΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ ΠΑΣ.
Αναφέρει το θέμα στην οικογένειά της, αλλά όλοι είναι πεπεισμένοι ότι πρόκειται απλώς για κάποια που της μοιάζει. Την επόμενη μέρα όμως στην ίδια αγγελία εμφανίζεται η φωτογραφία μιας άλλης γυναίκας και τη μεθεπόμενη μιας άλλης.

ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΣ…
Να πρόκειται για λάθος; Για σύμπτωση; Ή μήπως κάποιος παρακολουθεί κάθε τους κίνηση;

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ - ΣΠΥΡΟΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗΣ -ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ

Κοινωνικό βιβλίο,η συνέχεια της Εξομολόγησης του ιδίου συγγραφέως,αλλά διαβάζεται και αυτόνομο οπότε ο αναγνώστης μπαίνει αμέσως στο κλίμα της υπόθεσης και ειδικά για ορισμένους κοινούς ήρωες,γιατί έχει συχνές επαναλήψεις.Θα το χαρακτήριζα ένα μέτριο ανάγνωσμα,το οποίο δεν με άγγιξε αν και σε κανά δύο σημεία ,ομολογώ,υπήρξε μία συγκίνηση.Θεωρώ ότι είχε κάποιες εμβόλιμες μικρές υποιστορίες οι οποίες πάντα κατά την προσωπική μου άποψη δεν ήταν ανάγκη να τοποθετηθούν γιατί δεν πρόσφεραν κάτι στην πλοκή η οποία βέβαια είχε και κάποια μικρά κενά.Βέβαια θα μπορούσαν να αποτελέσουν το εύνασμα άλλης πλοκής,γιατί ο συγγραφέας έχει φαντασία και η γραφή του καλή καθώς επίσης και η χρήση ντοπιολαλιάς.Γεγονότα και συμπτώσεις που δεν επέδωσαν την πρέπουσα συναισθηματική βαρύτητα και εστίασης συγκεκριμένων ζητημάτων και απότομα και ελλειπές τέλος ορισμένων ηρώων,με αποτέλεσμα τα συναισθήματα που εισέπραξα χλιαρά.Παρ’όλα αυτά όμως διαβάζεται γρήγορα έχοντας και την ανάλογη αγωνία ή περιέργεια του τι θα γίνει οπότε πολλοί αναγνώστες σίγουρα θα το ευχαριστηθούν.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Θεσπρωτία, 30 Οκτώβρη 1940

Οι οβίδες σφύριζαν με μανία πάνω από τα κεφάλια τους και εκείνοι, τρομοκρατημένοι, δεν ήξεραν πώς να αντιδράσουν. [...] Η Μάρω, πανιασμένη από τη φωτιά της κόλασης που ξετρύπωνε από τα μαύρα σύννεφα του ουρανού, κρατούσε σφιχτά τον Κωνσταντή στην αγκαλιά της. Είχε κουρνιάσει σαν το πουλάκι κάτω από ένα δέντρο και προσπαθούσε να προφυλάξει τον εαυτό της και το κατατρομαγμένο παιδί. Του χάιδευε τα μαλλιά μέσα από την κάπα του και του ψιθύριζε απαλά: "Σ αγαπώ, Κωνσταντή μου, σ αγαπώ, παιδί μου. Μη φοβάσαι". Όμως στο μυαλό της ερχόταν και τρύπωνε ο τρόμος· ο τρόμος και η αδικία.

Σκέφτηκε ότι αυτή την ώρα η Ελένη θα είχε σηκωθεί από το κρεβάτι, πετώντας τα σκεπάσματά της. Θα έβγαινε έξω και θα αντίκριζε ένα έρημο και άδειο χωριό. "Της άξιζε!" είπε φωναχτά, δίχως να τη νοιάζει που την άκουγε το παιδί της. Ωστόσο, μέσα της γνώριζε ότι αυτό που είχαν κάνει στη δύσμοιρη γυναίκα ισοδυναμούσε με θάνατο, ψυχικό και σωματικό. Ήταν από τις λίγες φορές που η Μάρω επικαλούνταν τη βοήθεια του Θεού: "Θεέ μου, κάνε να μην πέσει το κακό πάνω στο κεφάλι μου. Δεν έφταιγα μόνον εγώ" παρακάλεσε και στην προσευχή της προσπαθούσε να δικαιολογήσει τον εαυτό της - και τις πράξεις της.

ΣΑΝ ΤΑ ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΑ ΑΓΡΙΜΙΑ - ΕΛΕΝΗ ΚΕΚΡΟΠΟΥΛΟΥ -ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΩΚΕΑΝΟΣ

Κυνηγημένα Αγρίμια φόβος και πόνος ψυχής στις καρδιές των ηρώων.Συναισθηματικά ξεσπάσματα αναμειγνύονται μέσα σε εικόνες πόνου και φόβου που φώλιασαν σαν αγρίμια μέσα στις υπόδουλες Ελληνικές ψυχές.Μεγαλοπρεπής φρίκη του πολέμου όπου αντιλαμβάνεσαι την ειρωνεία της ανθρώπινης ζωής που κρέμεται από μια κλωστή,κάθε στιγμή.Δύσκολη εποχή για τους Έλληνες σε μια γενιά που ενώ της φορέθηκε – δια της βίας –φίμωτρο και παρωπίδες,εν τούτοις πάλεψε να το κομματιάσει,ενώ άγρια θηρία παλεύουν για την κυριαρχία,την εξουσία αλλά και την εξόντωση  του πληθυσμού.
Η συγγραφέας έχοντας κάνει την ενδεχελή  ιστορική έρευνα της, και όχι μόνο αλλά μελέτησε για τους ήρωες –χαρακτήρες-συμπεριφορές και γενικά την δράση ώστε να πάρει ο  καθένας μια θέση στην ιστορία,τους τοποθέτησε  μέσα στο ιστορικό πλαίσιο της εποχής τους 15ου αιώνα της Οθωμανικής και Ενετικής κυριαρχίας στην Ελλάδα.Μία πειστική συνύπαρξη ιστορικών και μυθοπλαστικών στοιχείων φωτίζοντας την συγκεκριμένη περίοδο προσφέροντας έτσι στον αναγνώστη και ιστορικές γνώσεις μαθαίνοντας τις ρίζες μας.Οι περιγραφές τόσο περιπετειώδες με σκηνές τόσο ζωντανές που γίνεσαι ένα μαζί τους Λυρική,γλαφυρή γραφή,σωστή δομή και άψογη σκιαγράφηση χαρακτήρων.Όλα αυτά το καθιστούν ένα αξιοσημείωτο ανάγνωσμα που αξίζει να κατέχει μία θέση στην βιβλιοθήκη σας.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ο Παντελής, η αγαπημένη του Τρισεύγενη και τα τρία παιδιά τους, νύχτα φεύγουν από το χωριό τους εκεί κοντά στα Τέμπη, για να γλυτώσουν από το
παιδομάζωμα. Μετά από μεγάλη ταλαιπωρία, θα φθάσουν στη Χαλκίδα, στο βενετικό βασίλειο του Νεγροπόντε, το κόσμημα της Θαλασσοκράτειρας Βενετίας. Θα εγκατασταθούν εκεί πιστεύοντας πως τα βάσανά τους τέλειωσαν… Ο Λάμπρος Χαλκοκονδύλης, της μεγάλης αρχοντικής οικογένειας των Αθηνών, μυστικός πράκτορας του Μαχμούτ Πασά, του μεγάλου βεζίρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, γόνου της βυζαντινής οικογένειας των Αγγέλων Φιλανθρωπινών, ελπίζει στην ανατροπή του Μεχμέτ Φατίχ, πουλώντας ταυτόχρονα εκδούλευση και στους Βενετούς…
Και στον καμβά αυτόν, οι Έλληνες, Γραικοί στη μια μεριά του Αιγαίου και Ρωμιοί στην άλλη, πάντα διχασμένοι, έρμα στη γαλέρα πότε του Βενετσιάνου πότε του Οθωμανού, βιώνουν μια μακρά περίοδο σκότους και δυστυχίας. Κι ωστόσο, ο απλός λαός, δεν παύει να ελπίζει, να ερωτεύεται, να κάνει παιδιά και να ονειρεύεται… να σπρώχνει τη ζωή να προχωρήσει...