Η γνωστή ρεαλιστική,χιουμοριστική,μέσα από ένα παιχνίδι λέξεων,γραφή του κ.Κορτώ που αποτυπώνει την ιστορία μίας ιερόδουλης της Ρένας σκαλίζοντας την μνήμη της,με αφηγηματικό τρόπο στο πρώτο πρόσωπο και με ωραίες εικόνες.Ιστορία που δεν έχει ,βέβαια, πρωτότυπα στοιχεία,αλλά οι λεπτομέρειες της ζωής της,η ταραγμένη πολιτική που επικρατούσε εκείνη την εποχή και με διάφορα ιστορικά γεγονότα σε μία παλιά Αθήνα (πρωτίστως) μας περνά τα ανάμεικτα συναισθήματα που αντιμετωπίζει ο κάθε άνθρωπος μέσα σε μία κοινωνία όπου συμβιώνουν οι αδυναμίες, ο έρωτας,ο φόβος, ο πόνος και πολλά άλλα.Παρ’όλο που βρήκα κοινά στοιχεία με άλλα του βιβλία και θέματα επαναλαμβανόμενα,θεωρώ ότι περνά πολλά κοινωνικά μηνύματα.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
«Εγώ που λες, αγόρι μου, είμαι παλιά πουτάνα.
Για να καταλάβεις, έχω πάει μέχρι με τον Καρυωτάκη».
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
«Εγώ που λες, αγόρι μου, είμαι παλιά πουτάνα.
Για να καταλάβεις, έχω πάει μέχρι με τον Καρυωτάκη».