Κοινωνικά μηνύματα μεταδίδονται μέσα από ένα προσηνές μυθιστόρημα από την ρεαλιστική και γρήγορη γραφή του κ.Σακελλαρόπουλου δίνοντας το δικό του στίγμα.Πάντως εντοπισμός μικρών κενών και κάποιες αδυναμίες με χαλαρά συναισθήματα τα εισπράττεις.
Χρώματα,καμβάδες,πινελιές,ζωγραφιές και κυρίως ΤΕΧΝΗ-ΨΥΧΗ κυριαρχούν σε μία πλοκή με μυστικά,ενοχές,πάθη,αδιαφορία,ελλείψεις,έρωτα,αδυναμίες,αποκαλύψεις με διάφορους χαρακτήρες και προσωπικότητες.
ΑΓΓΕΛΟΣ - ΒΕΝΕΤΙΑ
Πίσω από μία μάσκα πίσω από μία ανάγκη προστασίας δημιουργούνται πληγές της ψυχής της Βενετίας.
Η απολογία και συγγνώμη εκ μέρους του Άγγελου δεν έπρεπε να εστιασθεί σε περιγραφή όσων έκανε,αλλά στο αντίκτυπο των πράξεων στην κόρη.Μία προσωπικότητα που παρ'όλο φώναζε,ούρλιαζε έγινε επιρρεπής στην κατάθλιψη με αποτέλεσμα να χαθεί στα άδυτα του νου.Όταν έχει προδοθεί,φυσιολογικά έθεσε ένα τοίχος γύρω από τον εαυτό της και για να υπάρξει συνέπεια και συνέχεια στην ζωή πρέπει να λύσει το συναίσθημα από την προδοσία.Θέλει αυτοεκτίμηση,αυτοπεποίθηση,αυτογνωσία.Άραγε ήρθε η λύτρωση?
Αυτό θα το αφήσω στην κρίση σας!
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Αυτό το αερικό, όπως την έβλεπαν πολλοί, η Βενετία Παππά, θυμόταν πάντα τον εαυτό της να ζωγραφίζει. Τα πινέλα και τα χρώματα ήταν το καταφύγιό της, στα εύκολα και στα δύσκολα. Εκείνο που δε θυμόταν ήταν τη μητέρα της, που δε γνώρισε ποτέ. Της είπαν ότι πέθανε στη γέννα. Την ψυχή της γιάτρευε η ζωγραφική. Όταν πίστεψε ότι άγγιξε την ευτυχία, τον έρωτα και τον Μιχαήλ Άγγελο φοιτώντας στην περίφημη Σχολή Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας, ένα μυστικό που ξέθαψε τυχαία, σκληρό και κοφτερό σαν τα βράχια της Πειραϊκής, διέλυσε τον καμβά της ζωής της. Όλα μέσα της βάφτηκαν κόκκινα, στο χρώμα του πόνου, και το μυαλό της πήρε αλλόκοτους δρόμους. Βυθίστηκε στο μαύρο, μπήκε στον κόσμο των σκιών και πάλεψε να βγει για να εκδικηθεί με έναν απίστευτο τρόπο. Μια περιπλάνηση της ψυχής μέσα σε σκοτεινά και φωτεινά χρώματα, με πλοκή και τέλος που καθηλώνουν.