Ακόμη ένα βιβλίο με κοινωνικό περιεχόμενο και πολύ λίγα ιστορικά στοιχεία που είναι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα όπως αναφέρει και αφηγείται ο συγγραφέας.Οι ζωές και η πορεία των ηρώων κινούνται κυρίως σε μια δύσκολη περίοδο και ο αναγράφων προσπαθεί να δώσει την αυθεντικότητα της εποχής και μάλιστα για ένα ξεχασμένο θέμα για σήμερα και όχι για τότε.Τώρα εάν αποδόθηκε καλά ας το κρίνει ο κάθε αναγνώστης από την δική του σκοπιά.
Κεντρικός ήρωας είναι μια ανυπότακτη ψυχή,ένα ασυμβίβαστος και αυθόρμητος νεαρός ο ΦΩΤΗΣ που από μικρή ηλικία ένιωσε την πίκρα της ζωής και την εγκατάλειψη μακριά από την οικογένειά του,νιώθοντας μοναξιά και λησμονιά.Από την παιδική αθωότητα ενηλικιώνεται νωρίτερα και σαν αγρίμι παλεύει για την ελευθερία.Θέλοντας και μη χαράσσεται η ζωή του αλλά και άλλων όπου εξοργίζεται με την επιβλητικότητα πάνω του και όχι μόνο.Προσβολές,κακομεταχείριση,αδιαφορία κ.ά του τυχαίνουν σύμφωνα με την αφήγηση και παρόλα αυτά μένει πιστός για την ζωή και διεκδικεί.Τόπος κυρίως η όμορφη Ήπειρος όπου συνδέει παράδοση και τραγούδια του τόπου και με τον λαό,αλλά γίνεται και πέρασμα στον Έβρο και στην Κεφαλλονιά.Οι υπόλοιποι χαρακτήρες τραβούν τον δικό τους καημό και κουπί.Ο συγγραφέας άλλοτε το αποδίδει όμορφα και άλλοτε ρηχά.
Πάντως δεν με συγκίνησε όσο θα έπρεπε και θα ήθελα.Βρήκα κάποια μικρά κενά και κάποιοι ήρωες δεν τους ακολούθησε με αποτέλεσμα να μην γνωρίσουμε τι απέγιναν.Θα ήθελα ένα εναρμονισμένο τέλος γι’αυτούς.