ΓΛΥΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ - ΛΕΙΛΑ ΣΛΙΜΑΝΙ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

 

Ψυχολογικό μυθιστόρημα με λίγα στοιχεία θρίλερ όπου η συγγραφέας ξετυλίγει μία τραγική ιστορία εργαζομένων γονέων που αναθέτουν την ανατροφή των παιδιών τους σε μία νταντά άγνωστη(έχοντας βέβαια τις απαραίτητες συστάσεις) ονόματι Λουίζ(μοναχική και αποξενωμένη από όλους) ,η οποία εκτυλίσσεται σε μια ιδανική βοηθό λύνοντας τα χέρια τους και που νταντά γίνεται μέλος τους και απαραίτητη πλέον.Συγχρόνως θίγει και τα ηθικά διλήμματα που προκύπτουν στην σύγχρονη οικογένεια καθώς και τους Μαροκινούς μετανάστες.Ξεκινά λοιπόν στο πρώτο κεφάλαιο με την απεικόνιση της δολοφονίας των δύο μικρών παιδιών από τα χέρια της νταντάς μιας διαταραγμένης προσωπικότητας που αθόρυβα και με μέθοδο οδηγεί στην βία, και μετά πηγαίνει πίσω στον χρόνο περιγράφοντας τα γεγονότα.Μία ατμοσφαιρική γραφή θα έλεγα με σκιαγράφηση των χαρακτήρων μέσα από τις διάφορες σκέψεις τους ,οι οποίοι είναι έντονοι και οι οποίοι μέσα από τις πράξεις τους διχάζουν και συναρπάζουν συνάμα τον αναγνώστη.Η συγγραφέας σε οδηγεί μέσα από τις ζωές χαρακτήρων που, ενώ ζουν ανάμεσά μας, κουβαλούν μέσα τους μια άγρια φύση, μια εσωτερική πάλη μεταξύ του πολιτισμένου και του πρωτόγονου.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Όταν η Μιριάμ, η μητέρα δύο μικρών παιδιών, αποφασίζει παρά την απροθυμία του άντρα της να επιστρέψει στην ενεργό δράση και στη δικηγορία, το ζευγάρι ψάχνει για νταντά. Μετά από αυστηρή επιλογή, προσλαμβάνουν τη Λουί, που πολύ γρήγορα κερδίζει την αγάπη των παιδιών και κατακτά μια θέση στην οικογένεια. Σιγά σιγά στήνεται μια παγίδα αλληλεξάρτησης μεταξύ των μελών που θα οδηγήσουν στην τραγωδία.

Μέσα από τις περιγραφές του νεαρού ζευγαριού και της μυστηριώδους νταντά, αποκαλύπτεται η εποχή μας, με όλα όσα πρεσβεύει για την αγάπη, την παιδεία, τις σχέσεις εξουσίας, τα χρήματα, τις ταξικές και πολιτισμικές προκαταλήψεις.

Η ΠΛΕΞΟΥΔΑ - ΛΕΤΙΣΙΑ ΚΟΛΟΜΠΑΝΙ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ

Καλογραμμένο,λιτό και διδακτικό βιβλίο.Ανθρώπινη αξιοπρέπεια,προσωπικά συμφέροντα,θρησκευτικές διαφορές είναι λίγα από τα πολλά που εστιάζει η συγγραφέας.

Τρεις ιστορίες,τρεις διαφορετικές γυναίκες,από Ινδία,Σικελία,Καναδά η μοίρα τις ενώνει κατά κάποιον τρόπο.Μάχιμες με θάρρος και δύναμη και λαχτάρα για την ελευθερία αγωνίζονται και διεκδικούν μια καλύτερη ζωή.

Η συγγραφέας αφουγκράζεται και μας περιγράφει με όμορφο τρόπο τις ζωές τους και την δίψα για την ζωή.Διαφορετικότητα μεταξύ τους αλλά και ομοιότητες με ισχυρή δύναμη να επιβιώσουν και να καταπολεμήσουν οποιαδήποτε προκατάληψη,ρατσισμό κ.ά.

Ολοκληρωμένοι χαρακτήρες με ψυχική εμβάθυνση.

Τελικά όταν μία γυναίκα ερωτεύεται στην ψυχή της κυματίζει κάτι έντονα ώστε να το υπερασπισθεί,αλλά όταν αντιμετωπίζει τον αγώνα για την ζωή αυτό τετραπλασιάζεται και αποκτά περισσότερη δύναμη.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Στην Πλεξούδα διασταυρώνονται οι ζωές και η μοίρα τριών γυναικών που δε θα συναντηθούν ποτέ.

Η πρώτη είναι η Σμίτα, η οποία ανήκει στην κάστα των Ανέγγιχτων, δηλαδή στο χαμηλότερο σκαλοπάτι της ινδικής κοινωνίας. Οι συνθήκες κάτω απ' τις οποίες ζει είναι άθλιες, όπως και η δουλειά της στα αποχωρητήρια. Έχει όμως άλλα όνειρα για τη μικρή της κόρη κι αυτό θα την οδηγήσει στο να πάρει μια παράτολμη απόφαση.

Η δεύτερη είναι η Τζούλια από το Παλέρμο. Είναι αποφασισμένη να βρει λύση ώστε να μη χαθεί η βιοτεχνία του πατέρα της, που μοιάζει να βρίσκεται σε αδιέξοδο λόγω της αλλαγής των συνθηκών.

Η τρίτη είναι η Σάρα, εξαιρετικά επιτυχημένη δικηγόρος στο Μόντρεαλ, που βλέπει τον κόσμο της να κλυδωνίζεται, μαζί με την υγεία της, καθώς έρχεται αντιμέτωπη με τον κοινωνικό αποκλεισμό του εργασιακού της περιβάλλοντος όταν αποκαλύπτεται πως πάσχει από καρκίνο.

Οι ιστορίες αυτών των τριών γυναικών, που καλούνται να παλέψουν ενάντια στη μοίρα τους, είναι άρρηκτα δεμένες με ένα παράξενο νήμα που κι οι ίδιες δε γνωρίζουν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Η Πλεξούδα είναι ένα κείμενο ξεχωριστό και συγκινητικό. Κανείς δεν υποψιάζεται εξαρχής το αδιόρατο νήμα το οποίο ενώνει τελικά τις τρεις αυτές γυναίκες από τα τρία άκρα του πλανήτη. Η Κολομπανί ερευνώντας τα άδυτα της ψυχής τους και την τόσο διαφορετική καθημερινότητά τους, δημιουργεί τελικά ένα βιβλίο το οποίο διαβάζεται απνευστί και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα». (Λεύκη Σαραντινού, bookpress.gr, 09/04/2021)

Τρεις γυναίκες αντιμέτωπες με ακραίες προκλήσεις στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, οι μοίρες τους πλεγμένες σε μια στιλπνή πλεξούδα, ένα καθηλωτικό βιβλίο..." (Publishers Weekly)

"Ένας αριστοτεχνικός ύμνος στον αχαρτογράφητο μόχθο των γυναικών απ' άκρη σ' άκρη της γης". (Kirkus Reviews)

"Γίνονται ακόμη θαύματα στον κόσμο του βιβλίου!" (Le Figaro Litteraire)

ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ - ΔΙΔΩ ΣΩΤΗΡΙΟΥ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ

 

Αφηγηματικό μυθιστόρημα από την συγγραφέα Διδώ Σωτηρίου όπου υπάρχουν και αυτοβιογραφικά στοιχεία την περίοδο πριν την καταστροφή της Σμύρνης μέχρι και την ποσφυγιά.Λαογραφικά και ιστορικά στοιχεία υπάρχουν και αναδεικνύει γεγονότα με προσωπική φόρτιση θεωρώ ενώ συγχρόνως είναι ουδέτερη στα εθνικιστικά.Πολύ ωραία γλώσσα με γλαφυρό ύφος και λυρισμό με συγκλονιστικές περιγραφές εκείνης της εποχής της Ελληνικής Ιστορίας αφήνοντας στις μετέπειτα γενιές τις εμπειρίες και τις αλήθειες τους.Κοινωνικές και ανθρώπινες σχέσεις με την καθημερινότητα τους και τα οποιαδήποτε προβλήματα τους είτε ευχάριστα είτε δυσάρεστα.Ένα βιβλίο γεμάτο συναισθήματα και ειδικά για τους προγόνους τους.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

.Ζωντανεύει μια εποχή και μια κοινωνία με τα προβλήματά της, τις καθημερινότητές της, τα δράματά της και προπαντός τις ανθρώπινες πινελιές ευτυχίας και δυστυχίας... Με ένα ύφος που πηγαινοέρχεται από το λυρικό στο επικό για να μείνει πάντα βαθιά κοινωνικό κια βαθιά ανθρώπινο..." (Στάθης Δρομάζος) "...ένα μνημειώδες χρονικό, όπου σφύζουν οι ηρωισμοί της φυλής μας και η παναιώνιά μας τραγικότητα" (Θράσος Καστανάκης) "Ζωντανεύει τύπους, κόσμους, εποχές... αληθινή αποκάλυψη..." (Έλλη Αλεξίου) "Διαβάζοντας κανείς ετούτο το βιβλίο, παίρνει την εντύπωση πως είναι ο χρυσός καρπός που περίμενε ο πεζός λόγος, ύστερα από απαραίτητα στάδια προετοιμασίας για την απόχτησή του... Σπάνια έχουμε χαρεί και σε ξένα κείμενα αυτή τη στέρεη, την ισομερή σύνθεση και δομή, τον ψυχικό πλούτο, τη ζεστασιά και τη μαγεία..." (Χρήστος Λεβάντας, "Το περιοδικό μας", Φεβρουάριος 1959)

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ -NINA GEORGE - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

 

Μια ιστορία γεμάτη από μηνύματα σχετικά με την ζωή και τον θάνατο και με πολλή συγκίνηση.Πολύμορφα  συναισθήματα διακατέχουν τον αναγνώστη σε αυτήν την γλυκόπικρη ατμοσφαιρική ιστορία.Η συγγραφέας με την ρεαλιστική και ενεργητική γραφή της μας δίνει ένα όμορφο ανάγνωσμα και μας βάζει να σκεφθούμε και να αναλογισθούμε πολλά. Και η σκιαγράφηση των χαρακτήρων είναι τόσο διερευνητική που έχεις την αίσθηση ότι η συγγραφέας είναι ένα από τα πρόσωπα.

Ένα ταξίδι στον Λονδίνο από τρείς κυρίως πρωταγωνιστές που ο καθένας ξεχωριστά καταδύεται στις αναμνήσεις τους όπου αποκαλύπτονται  στην επιφάνεια συλλογισμοί και επιθυμίες.Και οι τρείς έχουν μια αμοιβαία  και ανιδιοτελή αγάπη.

Παρελθόν και παρόν μπλέκονται τόσο ωραία όπου αναδύονται οι ζωές τους και οι πορείες του.Τώρα που θα καταλήξουν θα το ανακαλύψετε οι ίδιοι στο τέλος του βιβλίου. 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ένα μυθιστόρημα για τη θνητότητα με ξεχωριστούς λογοτεχνικούς χαρακτήρες που θα συντροφεύουν τον αναγνώστη πολύ καιρό μετά την ανάγνωση του βιβλίου. Μπορούν, άραγε, λάθος αποφάσεις να μας κάνουν ευτυχισμένους;

Η ζωή είναι ένα σύνολο από συνεχείς αποφάσεις. Αλλά, ποιες είναι οι σωστές; Ποιες οδηγούν στην ευτυχία, την αγάπη, τη φιλία και ποιες φέρνουν απόγνωση και μοναξιά;

Με αυτό το υπαρξιακό ερώτημα παλεύουν ο πολεμικός ανταποκριτής Χένρι, η εκδότρια Έντι και ο υπερευαίσθητος έφηβος Σαμ, όταν μετά από ένα ατύχημα ο Χένρι πέφτει σε κώμα.

Η συγγραφέας του παγκόσμιου best seller "Το μικρό παριζιάνικο βιβλιοπωλείο" μας χαρίζει ένα απολαυστικό, ευχάριστο, γλυκόπικρο παραμύθι για την απόσταση που μπορεί να διανύσει κανείς για χάρη της αγάπης και της φιλίας.

ΣΑΝ ΤΗΝ ΒΡΟΧΗ ΠΡΙΝ ΠΕΣΕΙ - ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΚΟΟΥ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΛΙΣ

 ΣΑΝ ΤΗΝ ΒΡΟΧΗ ΠΡΙΝ ΠΕΣΕΙ.

Αλληγορικός τίτλος για ένα μυθιστόρημα που  διαπραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις,φιλίες,ενδοοικογενειακή βία με πρωταγωνιστή το γυναικείο φύλλο όπου το αρσενικό είδος είναι άφαντο.Δηλ. ένα καθαρό γυναικείο θέμα και συναισθήματα που αφορούν τις σχέσεις μητέρας – κόρης.

Αφήγηση στην αφήγηση ξεκινώντας με μονολόγους μιας γηραιάς κυρίας όπου μέσα από ένα παζλ είκοσι φωτογραφιών ξετυλίγεται η ιστορία τριών γενεών.Εξαιρετικές περιγραφές και λεπτομερείς όπου περιγράφεται η ζωή στην επαρχία και όχι μόνο της Βρετανίας κατά την εποχή του ’50 και περιγραφές τοπίων και καταστάσεων.

Πρωτοπρόσωπη η αφήγηση και ένα σταυροδρόμι θα το πω ψυχολογικό όπου επαναλαμβάνεται από γενιά σε γενιά σχετικά με την κακοποίηση κόρης από την μάννα.Γίνεται αναφορά και στην ομοφυλλοφιλία γυναικών και πως γενικά όλοι αποζητούν την αγάπη.Μία αγάπη που δεν κοστίζει τίποτα και παρ’όλα αυτά από ένα μέρος ανθρώπων δίνεται φειδωλά ή και καθόλου.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ο Τζόναθαν Κόου, στο βιβλίο του αυτό, εστιάζει τη ματιά του στις ανθρώπινες σχέσεις, γράφοντας ένα δυνατό, συγκινητικό, υποβλητικό και μελαγχολικό μυθιστόρημα που κυριαρχείται από γυναικείες φωνές και αποτυπώνει με εξαιρετικό τρόπο την πορεία μιας οικογένειας κατά το δεύτερο ήμισυ του εικοστού αιώνα.

Μια ηλικιωμένη κυρία αποφασίζει, πριν πεθάνει, να καταγράψει σε μαγνητόφωνο, όχι μόνο τη δική της ιστορία, αλλά και την ιστορία ενός τυφλού κοριτσιού που εμφανίστηκε ξαφνικά στο πάρτι των πεντηκοστών της γενεθλίων πριν από πολλά πολλά χρόνια.

Περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια είκοσι ξεθωριασμένες φωτογραφίες που δεν απεικονίζουν κάτι το ιδιαίτερο: ένα τροχόσπιτο, ένα πικνίκ, ένα σπίτι στα προάστια...

Πόσες, όμως, απογοητεύσεις και ματαιώσεις μπορεί να κρύβει ένα αποτυπωμένο χαμόγελο ή ένα εορταστικό ενσταντανέ; Προχωρώντας από φωτογραφία σε φωτογραφία, αποκαλύπτεται μια οικογενειακή ζωή γεμάτη μυστήριο. Είναι η ιστορία τριών γενεών, σημαδεμένων από παιδικά χρόνια δίχως αγάπη, εγκλωβισμένων στην ίδια τραγική μοίρα, καθώς το φορτίο του πόνου μεταφέρεται αδιάλειπτα από μητέρα σε κόρη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Ο Κόου έγραψε μια πολύ συγκινητική ιστορία για τη σχέση μητέρας-κόρης, για το φορτίο του πόνου που

μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, και για το βαθύ και μόνιμο αίσθημα μοναξιάς. [...] Το Σαν τη βροχή πριν πέσει είναι δυνατό και μελαγχολικό, σαν ένα μικρό, θλιμμένο τραγούδι". (The Guardian)

"Το Σαν τη βροχή πριν πέσει είναι ένα έργο ωριμότητας". (The Daily Telegraph)

"Το Σαν τη βροχή πριν πέσει είναι ένα αριστοτεχνικά δομημένο, έντονα συγκινητικό μυθιστόρημα

αξιώσεων". (Scotland of Sunday)

"Το Σαν τη βροχή πριν πέσει είναι ένα βαθιά συγκινητικό μυθιστόρημα, γεμάτο σπαρακτικά ιντερμέδια". (The Sunday Times)

Η ΔΕΞΙΑ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ ΡΑΣΟΥ -ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΚΡΙΔΑΚΗΣ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΣΤΙΑ

 Ένα αφήγημα στα πλαίσια μιας προσωπικής εξομολόγησης ενός μοναχού που βιώνει μια απώλεια ταυτόχρονα που η Εκκλησία πενθεί για τον θάνατο του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου.Έντονα συναισθήματα θα του κάνουν μια αναδρομή από το παρελθόν του μέχρι την τωρινή πορεία της ζωής του.

Ένα ταξίδι μιας απομονωμένης ψυχής του Βικέντιου που ξεδιπλώνεται .Ο φόβος της μοναξιάς τον καταβάλλει ειδικά όταν πεθαίνει η σκυλίτσα του, η συντροφιά του και θα κατορθώσει να αναπτερωθεί το ηθικό του μόνο όταν θα επιζήσει κάποιο από τα κουτάβια που του άφησε η σκυλίτσα του πεθαίνοντας.

Αλληγορία λοιπόν πάνω στο πένθος και την απώλεια.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Τη νύχτα που πέθανε ο αρχιεπίσκοπος γέννησε η Σίσσυ. Έκανε τρία κουτάβια σα θρεμμένα ποντικάκια. Ο Βικέντιος από μέρες την είχε κατά νου. Περίμενε. Είχανε σωθεί τα φουντούκια στην τσέπη του ράσου του. Πηγαινοερχότανε μες στο μοναστήρι, μοναχικός διακονητής, κι εκείνη, φουσκωμένη, έτρεχε βαριανασαίνοντας από πίσω του, ταμένη να συντροφεύει τα βήματά του στο μαγειριό, στο προαύλιο, στα αγριεμένα πια κηπάρια και στην πεζούλα με τους σταυρούς.

Ο Βικέντιος, μοναχικός μοναχός, πενθεί για την αδικοχαμένη σκυλίτσα του, την ίδια στιγμή που λαός και επίσημη Εκκλησία πενθούν τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο. Κατόπιν, καθώς οι κεφαλές της Εκκλησίας μετέχουν σε ιερές και ανίερες διαδικασίες διαδοχής, εκείνος αγωνιά να κρατήσει στη ζωή έστω και έναν από τους τρεις νεογέννητους διαδόχους της νεκρής σκυλίτσας.

Μία έντονα σημειολογική νουβέλα που ακροβατεί μεταξύ προσωπικού και συλλογικού πένθους, προσωπικής και συλλογικής ελπίδας. Από τον συγγραφέα-έκπληξη του μυθιστορήματος "Ανάμισης ντενεκές". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)