Φιλί στα μάτια λοιπόν που ως γνωστόν σημαίνει χωρισμός.
Έχοντας στην μνήμη μου το τελευταίο της εγχείρημα πριν το Φιλί στα μάτια,περίμενα κάτι ανάλογο ή ακόμη και καλύτερο (μετά από ένα αριστούργημα προσδοκούμε κακώς ή καλώς το μέγιστο).Θεωρώ άλλη έμπνευση-άλλη γραφή το συγκεκριμένο,χωρίς βέβαια να αποκλίνει κατά πολύ από προηγούμενά έργα της.Αυτό όμως δεν σημαίνει κάτι,γιατί είναι τελείως υποκειμενικό και η κυρία Τραυλού μας έχει δώσει δείγματα και δεν παύει να είναι μία εξαιρετική λογοτέχνης όπου έχω διαβάσει όλα τα πονήματά της και βεβαίως την ακολουθώ πάντα.
Η συγγραφέας συνεχίζει με τους εκάστοτε στοχασμούς της να επηρεάζει πάντα τον αναγνώστη και να επιτυχγάνει κάποιον βαθμό συναίσθησης και επικοινωνίας (όπως αναφέρει και η ίδια σε μία συνέντευξη της,εννοώντας για τον κάθε συγγραφέα).Έτσι και με το συγκεκριμένο μυθιστόρημα που είναι και αυτό,εν μέρει πολυπρόσωπο,εισδύει στην ψυχοσύνθεση και δη των γυναικών μ’έναν γοητευτικό γραπτό λόγο προσεγγίζοντας τον ρεαλιστικά και που ο χειρισμός των λέξεων γίνεται με άνεση.Κεντρικό θεμέλιο της πλοκής είναι η υποταγή σε μία σιγή που είναι υπαίτια για διάφορα δυσάρεστα συμβάντα που θα μπορούσαν ν’αποφευχθούν.Ιστορία κινηματογραφική και με ραγδαίες εξελίξεις που χωρίζεται σε δύο μέρη.Παρελθόν με το οδοιπορικό μίας εφοπλιστικής οικογένειας και τον περίγυρό της και παρόν με νέα πρόσωπα απογόνων και μη που συνδέονται άρρηκτα.Έντονος ο έρωτας και στα δύο μέρη και κυριαρχεί η αισθητή σκοπιά της γυναίκας με μία περισσότερη σημασία στα διαρκή δεινά της,διαφόρων καταστάσεων και κοινωνικού υπόβαθρου.Διατύπωση προβληματισμών,κυκλώματα διακίνησης ανθρώπων που δυστυχώς υπάρχει άνθηση και μάλιστα υφίστανται πολλά θύματα και ειδικά ανήλικα που ίσως δεν έμαθαν τι είναι αγάπη ,τι σωστό και τι λάθος και έχουν στιγματισθεί από την παιδική τους ηλικία.Κοινωνικές αντιθέσεις – μητρότητα –ψυχολογικές συνέπειες – ζοφερές καταστάσεις είναι μερικά θέματα που θίγει η κυρία Τραυλού και που βγαίνουν στην επιφάνεια και μέσα από τους αληθοφανείς χαρακτήρες που δημιουργεί με την ορθολογική και καθαρή γραφή της.Σας το προτείνω να πάρει μία θέση στην βιβλιοθήκη σας και όσοι δεν γνωρίζετε την συγγραφέα,σίγουρα μετά από μία ανάγνωση ενός οποιαδήποτε έργο της,θα γίνετε σίγουρα ακόλουθοι της.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Λίγο κόκκινο... Και λίγο φως... Σαν δυο δροσοσταλίδες πάνω σε πέταλα τριαντάφυλλων, φιλοτεχνεί υγρά τα χείλη τους. Θα τα ενώσει με μια πινελιά. Το χέρι τρέμει. Τα χείλη σμίγουν πάνω στον μουσαμά. Υγραίνει τα δικά της χείλη, σαν να νιώθει το στόμα του. Επιτέλους, το φιλί που ποτέ δεν έδωσαν...
1922
Η Μαριγώ, με τα λιγοστά υπάρχοντά της από τη ρημαγμένη Σμύρνη, πέρασε στην Ελλάδα και μπήκε στη δούλεψη των Βασταρδήδων. Με τα χρόνια, δύο μυστικά βασάνιζαν το μυαλό της· το ένα αφορούσε τις γυναίκες στο σπιτικό του καραβοκύρη, το άλλο πολλά, αναρίθμητα κορίτσια που πουλούσαν τη σαγήνη τους στα πέρατα της γης. Η Σμυρνιά οικονόμος, όμως, τα κράτησε επτασφράγιστα, κι ας της έκαιγαν τα χείλη, κι ας της μάτωναν την καρδιά.
1992
Ο Άλκης ήθελε να γίνει ηθοποιός. Ο ρόλος του Άμλετ ήταν το όνειρό του. Η Αλεξία ζωγράφιζε με μουντές πινελιές τα κομμάτια της ζωής της και πρόσμενε τον έρωτα για να αποτινάξει το προσωπείο του φόβου. Το Φιλί στα μάτια, το δικό τους ανομολόγητο μυστικό, δεν ήταν μόνο ένας πίνακας· ήταν μια έκκληση για πόθο και επαφή. Μια κραυγή απόγνωσης για το ανεπίδοτο φιλί ενός απαγορευμένου έρωτα. Όταν όμως όλα τα μυστικά αποκαλυφθούν συμπαρασύροντας όσους βρεθούν στο διάβα τους, η σχέση των δύο νέων εγκλωβίζεται στην παγίδα της σιωπής. Θα βρουν άραγε τη δύναμη να σπάσουν τα αόρατα δεσμά τους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου