ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ


ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ BLOG ΜΟΥ!

Αυτό το blog δημιουργήθηκε με στόχο την ενημέρωση πάνω σε θέματα που αφορούν την τέχνη και την λογοτεχνία.Δηλ. Απόψεις μου λογοτεχνικών βιβλίων που έχω διαβάσει,Εκδηλώσεις διαφόρων πολιτιστικών γεγονότων (κυρίως για Θεσσαλονίκη) και διάφορα άλλα συναφή και γραμμένα με ένα τρόπο απλό και κατανοητό στο ευρύ κοινό.

Εύχομαι εδώ να βρείτε αυτό που σας ενδιαφέρει και ελπίζω να γίνουμε ευχάριστη παρέα.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψή σας.

Καλή ανάγνωση σε όλους.

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2021

ΝΙΚΗ - ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ


 Το συγκεκριμένο ανάγνωσμα θα το χαρακτήριζα σαν μια αυτοβιογραφία της οικογένειας του συγγραφέα με πολλά πολιτικά στοιχεία ως επί το πλείστον απ’ότι ιστορικά σε μια ταραγμένη εποχή της πατρίδας μας την οποία αναπαραστά με επιτυχία.

Πολύ καλή και ταλαντούχα  η γραφή του και η σκιαγράφηση των χαρακτήρων δουλεύτηκε εξαιρετικά,εξάλλου είναι ένας πολύ καλός λογοτέχνης,οπότε δεν περιμένουμε κάτι λιγότερο.Μια αφήγηση πρωτοπρόσωπη όπου η ηρωίδα εξιστορεί την ζωή της όντας νεκρή.

Είναι φανερό ότι έχει γνώσεις από την Ιστορία γενικώς ή αναζητά τις κατάλληλες πηγές και αυτό φαίνεται τόσο στην δομή όσο και στην πλοκή της ιστορίας.

Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από την Νίκη,την οικογένεια της και τα τεκταινόμενα της εποχής και δη γύρω από τον κομμουνισμό.Η ηρωίδα έζησε σε δύσκολες εποχές όπως εξορία,εμφύλιος και λόγω των ιδεών και λόγω επικύρηξης μέλους έζησαν όλοι μαζί απομονωμένοι και φωλιασμένοι  για μια επταετία περίπου.Αναφορές σε πρόσωπα της Ιστορίας και διάφορες περιγραφές γειτονιών της Αθήνας με παραστατικότητα.

Ένα ακόμη,λοιπόν,καλό βιβλίο από τον κ.Χωμενίδη.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που βρέφος εβδομήντα ημερών το συνέλαβαν και το έστειλαν εξορία στις Κυκλάδες.

Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που -στη διάρκεια της Κατοχής και του Εμφυλίου- η οικογένεια του κόπηκε στα δύο, όμως εκείνο δεν έπαψε στιγμή να αγαπάει κανέναν τους.

Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που -όταν γεννήθηκε- ο πατέρας του ήταν «ο ηρωικός αρχηγός των εργατών» και -όταν μεγάλωσε- έγινε «ο προδότης της εργατικής τάξης». Κι ας μην είχε προδώσει τίποτα από ό,τι πίστευε.

Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που πέρασε όλη του την εφηβεία στη βαθιά παρανομία. Κλεισμένο σε ένα σπίτι, με ψεύτικο όνομα, χωρίς να πηγαίνει στο σχολείο, χωρίς να κάνει παρέες. Γιατί ήξερε πως, εάν οι Αρχές ανακάλυπταν ποιοι ήταν οι γονείς του, θα τους εκτελούσαν.

Κι όταν επέστρεψε στην ελευθερία, το κορίτσι εκείνο ερωτεύτηκε παράφορα, κόντρα στη θέληση και στην ανοχή της οικογένειάς του.

Το κορίτσι λεγόταν Νίκη. Και ήταν η μάνα μου. (Αυτό όμως έχει τη λιγότερη σημασία.)

Η ζωή της Νίκης είναι η ζωή όλων των παιδιών που έρχονται στον κόσμο με ένα βαρύ φορτίο στους ώμους, δεν το απαρνιούνται, ούτε όμως το αφήνουν να τα λυγίσει.

Οι άνθρωποι της «Νίκης» είναι η Ιστορία της Ελλάδας στον 20ό αιώνα. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου