ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ -NINA GEORGE - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

 

Μια ιστορία γεμάτη από μηνύματα σχετικά με την ζωή και τον θάνατο και με πολλή συγκίνηση.Πολύμορφα  συναισθήματα διακατέχουν τον αναγνώστη σε αυτήν την γλυκόπικρη ατμοσφαιρική ιστορία.Η συγγραφέας με την ρεαλιστική και ενεργητική γραφή της μας δίνει ένα όμορφο ανάγνωσμα και μας βάζει να σκεφθούμε και να αναλογισθούμε πολλά. Και η σκιαγράφηση των χαρακτήρων είναι τόσο διερευνητική που έχεις την αίσθηση ότι η συγγραφέας είναι ένα από τα πρόσωπα.

Ένα ταξίδι στον Λονδίνο από τρείς κυρίως πρωταγωνιστές που ο καθένας ξεχωριστά καταδύεται στις αναμνήσεις τους όπου αποκαλύπτονται  στην επιφάνεια συλλογισμοί και επιθυμίες.Και οι τρείς έχουν μια αμοιβαία  και ανιδιοτελή αγάπη.

Παρελθόν και παρόν μπλέκονται τόσο ωραία όπου αναδύονται οι ζωές τους και οι πορείες του.Τώρα που θα καταλήξουν θα το ανακαλύψετε οι ίδιοι στο τέλος του βιβλίου. 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ένα μυθιστόρημα για τη θνητότητα με ξεχωριστούς λογοτεχνικούς χαρακτήρες που θα συντροφεύουν τον αναγνώστη πολύ καιρό μετά την ανάγνωση του βιβλίου. Μπορούν, άραγε, λάθος αποφάσεις να μας κάνουν ευτυχισμένους;

Η ζωή είναι ένα σύνολο από συνεχείς αποφάσεις. Αλλά, ποιες είναι οι σωστές; Ποιες οδηγούν στην ευτυχία, την αγάπη, τη φιλία και ποιες φέρνουν απόγνωση και μοναξιά;

Με αυτό το υπαρξιακό ερώτημα παλεύουν ο πολεμικός ανταποκριτής Χένρι, η εκδότρια Έντι και ο υπερευαίσθητος έφηβος Σαμ, όταν μετά από ένα ατύχημα ο Χένρι πέφτει σε κώμα.

Η συγγραφέας του παγκόσμιου best seller "Το μικρό παριζιάνικο βιβλιοπωλείο" μας χαρίζει ένα απολαυστικό, ευχάριστο, γλυκόπικρο παραμύθι για την απόσταση που μπορεί να διανύσει κανείς για χάρη της αγάπης και της φιλίας.

ΣΑΝ ΤΗΝ ΒΡΟΧΗ ΠΡΙΝ ΠΕΣΕΙ - ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΚΟΟΥ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΛΙΣ

 ΣΑΝ ΤΗΝ ΒΡΟΧΗ ΠΡΙΝ ΠΕΣΕΙ.

Αλληγορικός τίτλος για ένα μυθιστόρημα που  διαπραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις,φιλίες,ενδοοικογενειακή βία με πρωταγωνιστή το γυναικείο φύλλο όπου το αρσενικό είδος είναι άφαντο.Δηλ. ένα καθαρό γυναικείο θέμα και συναισθήματα που αφορούν τις σχέσεις μητέρας – κόρης.

Αφήγηση στην αφήγηση ξεκινώντας με μονολόγους μιας γηραιάς κυρίας όπου μέσα από ένα παζλ είκοσι φωτογραφιών ξετυλίγεται η ιστορία τριών γενεών.Εξαιρετικές περιγραφές και λεπτομερείς όπου περιγράφεται η ζωή στην επαρχία και όχι μόνο της Βρετανίας κατά την εποχή του ’50 και περιγραφές τοπίων και καταστάσεων.

Πρωτοπρόσωπη η αφήγηση και ένα σταυροδρόμι θα το πω ψυχολογικό όπου επαναλαμβάνεται από γενιά σε γενιά σχετικά με την κακοποίηση κόρης από την μάννα.Γίνεται αναφορά και στην ομοφυλλοφιλία γυναικών και πως γενικά όλοι αποζητούν την αγάπη.Μία αγάπη που δεν κοστίζει τίποτα και παρ’όλα αυτά από ένα μέρος ανθρώπων δίνεται φειδωλά ή και καθόλου.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ο Τζόναθαν Κόου, στο βιβλίο του αυτό, εστιάζει τη ματιά του στις ανθρώπινες σχέσεις, γράφοντας ένα δυνατό, συγκινητικό, υποβλητικό και μελαγχολικό μυθιστόρημα που κυριαρχείται από γυναικείες φωνές και αποτυπώνει με εξαιρετικό τρόπο την πορεία μιας οικογένειας κατά το δεύτερο ήμισυ του εικοστού αιώνα.

Μια ηλικιωμένη κυρία αποφασίζει, πριν πεθάνει, να καταγράψει σε μαγνητόφωνο, όχι μόνο τη δική της ιστορία, αλλά και την ιστορία ενός τυφλού κοριτσιού που εμφανίστηκε ξαφνικά στο πάρτι των πεντηκοστών της γενεθλίων πριν από πολλά πολλά χρόνια.

Περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια είκοσι ξεθωριασμένες φωτογραφίες που δεν απεικονίζουν κάτι το ιδιαίτερο: ένα τροχόσπιτο, ένα πικνίκ, ένα σπίτι στα προάστια...

Πόσες, όμως, απογοητεύσεις και ματαιώσεις μπορεί να κρύβει ένα αποτυπωμένο χαμόγελο ή ένα εορταστικό ενσταντανέ; Προχωρώντας από φωτογραφία σε φωτογραφία, αποκαλύπτεται μια οικογενειακή ζωή γεμάτη μυστήριο. Είναι η ιστορία τριών γενεών, σημαδεμένων από παιδικά χρόνια δίχως αγάπη, εγκλωβισμένων στην ίδια τραγική μοίρα, καθώς το φορτίο του πόνου μεταφέρεται αδιάλειπτα από μητέρα σε κόρη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Ο Κόου έγραψε μια πολύ συγκινητική ιστορία για τη σχέση μητέρας-κόρης, για το φορτίο του πόνου που

μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, και για το βαθύ και μόνιμο αίσθημα μοναξιάς. [...] Το Σαν τη βροχή πριν πέσει είναι δυνατό και μελαγχολικό, σαν ένα μικρό, θλιμμένο τραγούδι". (The Guardian)

"Το Σαν τη βροχή πριν πέσει είναι ένα έργο ωριμότητας". (The Daily Telegraph)

"Το Σαν τη βροχή πριν πέσει είναι ένα αριστοτεχνικά δομημένο, έντονα συγκινητικό μυθιστόρημα

αξιώσεων". (Scotland of Sunday)

"Το Σαν τη βροχή πριν πέσει είναι ένα βαθιά συγκινητικό μυθιστόρημα, γεμάτο σπαρακτικά ιντερμέδια". (The Sunday Times)

Η ΔΕΞΙΑ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ ΡΑΣΟΥ -ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΚΡΙΔΑΚΗΣ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΣΤΙΑ

 Ένα αφήγημα στα πλαίσια μιας προσωπικής εξομολόγησης ενός μοναχού που βιώνει μια απώλεια ταυτόχρονα που η Εκκλησία πενθεί για τον θάνατο του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου.Έντονα συναισθήματα θα του κάνουν μια αναδρομή από το παρελθόν του μέχρι την τωρινή πορεία της ζωής του.

Ένα ταξίδι μιας απομονωμένης ψυχής του Βικέντιου που ξεδιπλώνεται .Ο φόβος της μοναξιάς τον καταβάλλει ειδικά όταν πεθαίνει η σκυλίτσα του, η συντροφιά του και θα κατορθώσει να αναπτερωθεί το ηθικό του μόνο όταν θα επιζήσει κάποιο από τα κουτάβια που του άφησε η σκυλίτσα του πεθαίνοντας.

Αλληγορία λοιπόν πάνω στο πένθος και την απώλεια.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Τη νύχτα που πέθανε ο αρχιεπίσκοπος γέννησε η Σίσσυ. Έκανε τρία κουτάβια σα θρεμμένα ποντικάκια. Ο Βικέντιος από μέρες την είχε κατά νου. Περίμενε. Είχανε σωθεί τα φουντούκια στην τσέπη του ράσου του. Πηγαινοερχότανε μες στο μοναστήρι, μοναχικός διακονητής, κι εκείνη, φουσκωμένη, έτρεχε βαριανασαίνοντας από πίσω του, ταμένη να συντροφεύει τα βήματά του στο μαγειριό, στο προαύλιο, στα αγριεμένα πια κηπάρια και στην πεζούλα με τους σταυρούς.

Ο Βικέντιος, μοναχικός μοναχός, πενθεί για την αδικοχαμένη σκυλίτσα του, την ίδια στιγμή που λαός και επίσημη Εκκλησία πενθούν τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο. Κατόπιν, καθώς οι κεφαλές της Εκκλησίας μετέχουν σε ιερές και ανίερες διαδικασίες διαδοχής, εκείνος αγωνιά να κρατήσει στη ζωή έστω και έναν από τους τρεις νεογέννητους διαδόχους της νεκρής σκυλίτσας.

Μία έντονα σημειολογική νουβέλα που ακροβατεί μεταξύ προσωπικού και συλλογικού πένθους, προσωπικής και συλλογικής ελπίδας. Από τον συγγραφέα-έκπληξη του μυθιστορήματος "Ανάμισης ντενεκές". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ΠΙΚΡΟ ΓΑΛΑ - ΜΕΝΙΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

 

Ακόμη ένα βιβλίο με κοινωνικό περιεχόμενο και πολύ λίγα ιστορικά στοιχεία που είναι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα όπως αναφέρει και αφηγείται ο συγγραφέας.Οι ζωές και η πορεία των ηρώων κινούνται κυρίως σε μια δύσκολη περίοδο και ο αναγράφων προσπαθεί να δώσει την αυθεντικότητα της εποχής και μάλιστα για ένα ξεχασμένο θέμα για σήμερα και όχι για τότε.Τώρα εάν αποδόθηκε καλά ας το κρίνει ο κάθε αναγνώστης από την δική του σκοπιά.

Κεντρικός ήρωας είναι μια ανυπότακτη ψυχή,ένα ασυμβίβαστος και αυθόρμητος νεαρός ο ΦΩΤΗΣ που από μικρή ηλικία ένιωσε την πίκρα της ζωής και την εγκατάλειψη μακριά από την οικογένειά του,νιώθοντας μοναξιά και λησμονιά.Από την παιδική αθωότητα ενηλικιώνεται νωρίτερα και σαν αγρίμι παλεύει για την ελευθερία.Θέλοντας και μη χαράσσεται η ζωή του αλλά και άλλων όπου εξοργίζεται με την επιβλητικότητα πάνω του και όχι μόνο.Προσβολές,κακομεταχείριση,αδιαφορία κ.ά του τυχαίνουν σύμφωνα με την αφήγηση και παρόλα αυτά μένει πιστός για την ζωή και διεκδικεί.Τόπος κυρίως η όμορφη Ήπειρος όπου συνδέει παράδοση και τραγούδια του τόπου και με τον λαό,αλλά γίνεται και πέρασμα στον Έβρο και στην Κεφαλλονιά.Οι υπόλοιποι χαρακτήρες τραβούν τον δικό τους καημό και κουπί.Ο συγγραφέας άλλοτε το αποδίδει όμορφα και άλλοτε ρηχά.

Πάντως δεν με συγκίνησε όσο θα έπρεπε και θα ήθελα.Βρήκα κάποια μικρά κενά και κάποιοι ήρωες δεν τους ακολούθησε με αποτέλεσμα να μην γνωρίσουμε τι απέγιναν.Θα ήθελα ένα εναρμονισμένο τέλος γι’αυτούς.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Το νήμα της ζωής, τυλιγμένο με αγκάθια και πόνο, ενώνει απρόσμενα δυο πιτσιρίκια σε μια από τις παιδοπόλεις της Φρειδερίκης, τον Ζηρό. Ο Φώτης κι ο Διονύσης περνάνε μαζί με την Ελλάδα τον δικό τους Γολγοθά. Δυο τρομοκρατημένες παιδικές ψυχές γνωρίζουν σκληρούς επιτηρητές και ομαδάρχες, μακριά από την αγκαλιά και την ασφάλεια της μάνας. Γίνονται σταυραδέλφια και προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον. Ο Φώτης μετατρέπεται σε αγρίμι κι η ζωή του σημαδεύεται από αποδράσεις, μετέωρες σκέψεις, αγάπη και μίσος για τη μάνα του, αμφισβήτηση της ίδιας της ζωής. Όλα στην κόψη του ξυραφιού, δίπλα στη λίμνη της κυρα-Φροσύνης. Τα δυο παιδιά χάνονται μέσα στον χρόνο. Η ζωή δεν έχει πει την τελευταία λέξη…

Ένα μοναδικό ταξίδι στην Ιστορία της Ελλάδας, στα χρόνια της βασιλείας, της δικτατορίας και της Μεταπολίτευσης. Μια αληθινή σπαρακτική ιστορία, μέσα από τα μάτια του αγριμιού της Ηπείρου, που συγκλονίζει και τον πιο ψυχρό αναγνώστη.

ΣΕΙΣΑΧΘΕΑ - ΕΥΑ ΟΜΗΡΟΛΗ -ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ

 

Σκέψεις και αναλύσεις του μυαλού μας.Ευρεία ψυχανάλυση με αλήθειες που μπορεί να συμβαίνουν στον καθένα μας.Ωραία γραφή με μια πλοκή που εκτυλίσσεται γύρω από τον πρωταγωνιστή της ιστορίας που μπορώ να πω ότι με εκνεύρισε στην αρχή,αλλά τελικά νομίζω βρήκε την δύναμη να βρει τις ισορροπίες του.Η συγγραφέας είναι γνωστή για τις φιλοσοφικές της ανησυχίες όπου μας περνά τα διάφορα μηνύματα. Μία σκιαγράφηση της λειτουργίας του ασυνείδητου μας.Ο πρωταγωνιστής βυθισμένος στις ψευδαισθήσεις του ανιχνεύει την ταυτότητα του και το πρόσωπο του.Πορεύεται ανάμεσα στην προδοσία και την δέσμευση,στην αγάπη ,στον έρωτα στο σωματικό και ψυχικό <<εγώ>>Η συγγραφέας  δημιουργεί τέχνη με το ασυνείδητο,με την ταυτότητα,το τραύμα,το αληθινό και το ψεύτικο.Το κοινωνικό και συνάμα ρεαλιστικό βιβλίο της κυρίας Ομηρόλη δεν είναι μόνο μια ιστορία ενός άνδρα προδομένου αλλά και μια ιστορία της θετικής μεταμόρφωσης του και ενός ταξιδιού του με μια γυναίκα μεγαλύτερης του. 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Είναι μια παράξενη, αλλόκοτη γυναίκα. Εισβάλλει στη ζωή του Γρηγόρη Δάρα, καταλύει τους προσωπικούς του κανόνες και κλονίζει τις επιλογές του. 'Αλλοτε τον οδηγεί σε ηδονές κι άλλοτε πάλι σε αγωνίες. Τον σπρώχνει συνέχεια σε μια ιδεατή κονίστρα να παλεύει, όχι για να καταλάβει το νόημα αλλά για να το δημιουργήσει. Στην αρχαία Αθήνα ήταν ο νόμος του Σόλωνα που απελευθέρωσε όσους είχαν υποδουλωθεί λόγω χρεών. Στη ζωή και στον έρωτα, είναι ο νόμος της δύναμης που ελευθερώνει όσους έχουν υποδουλωθεί στο φόβο: δεν υπάρχουν κανόνες και, αν υπάρχει αλήθεια, το σημαντικό δεν είναι να την ανακαλύψεις, αλλά να απελευθερωθείς απ' αυτή.         

ΑΣΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ - ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑΙΡΗ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

 

Γλυκό,τρυφερό και ευκολοδιάβαστο βιβλίο χωρίς ιδιαίτερη συγκίνηση.Το μοτίβο σχεδόν το ίδιο με όλα τα βιβλία της συγγραφέως.Στην αρχή που ξεκίνησα να την διαβάζω είχα ενθουσιασθεί ειδικά με το Αγαπώ θα πει χάνομαι(που είναι και το αγαπημένο μου),αλλά όπως έχει γράψει και μία αναγνώστρια κάπου στο διαδίκτυο,μετά από πολλά βιβλία που έχουμε διαβάσει μερικοί έχουμε γίνει πιο επιλεκτικοί.Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είναι άσχημο και ότι δεν θα ξαναδιαβάσουμε κάποια στιγμή βιβλία τέτοιου είδους και σίγουρα θα υπάρχει αναγνωστικό κοινό που είναι φαν,αλλά για μένα είναι παρεμφερές με άλλα και δεν με γεμίζει σαν αναγνώστρια.Έρωτες,μυστήριο,εκδίκηση,πάθη,λάθη,απληστία και κάποιες αλήθειες της κοινωνίας (θαρρώ με κάποια μικρή υπερβολή) και πράξεις που καθορίζουν την μετέπειτα ζωή των χαρακτήρων γεμίζουν τις σελίδες του συγκεκριμένου βιβλίου.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

"Το ομοίωμα της φρεγάτας καιγόταν στα ανοιχτά μέσα στο σκοτάδι, χαρίζοντας μια απόκοσμη λάμψη στον ουρανό κι η θάλασσα βάφτηκε κατακόκκινη, όταν κάποιος με κόλλησε στον τοίχο, πέρασε τα δάχτυλά του μέσα στα μαλλιά μου και με φίλησε παθιασμένα. Σύγχυση ένιωσα, γλυκιά ζάλη, καίγονταν τα πάντα μέσα μου και δροσίζονταν μαζί. Και τότε η νύχτα έγινε μέρα, ο ουρανός πιτσιλίστηκε ολόκληρος, πλημμύρισε γιορτινά πυροτεχνήματα, μαγευτικά χρωματικά εφέ. Κι ο άντρας που με μάγεψε με το φιλί του ήταν άφαντος..."Ο γοητευτικός Μάξιμος, ο ευαίσθητος Ίωνας, ο δυναμικός Ανδρέας κι ανάμεσά τους, η Αλεξία. Η γυναίκα που αγαπήθηκε πολύ. Ποιος θα την κάνει δική του για πάντα; Η Αγαθονίκη και ο Ιάκωβος, άσβεστο μίσος και αμαρτίες. Γιατί είμαστε όσα μας έχουν συμβεί. Γιατί δύσκολα ξεφεύγουμε από τα λάθη που έκαναν οι γονείς μας. Μια αληθινή ιστορία ζωής, ένα μυθιστόρημα που λούζεται στο φως και φωνάζει δυνατά το όνομα της αγάπης, από το Α έως το Ω. Για να μην αφήσει τα όνειρα να κοιμηθούν, για να ξυπνήσει τις ελπίδες...

ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΗΣ ΣΟΦΙΤΑΣ - ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

 Ένα κοινωνικό θέμα σχετικά με τις ψυχοκόρες που κατείχαν μία ξεχωριστή και ιδιαίτερη σχέση κατά την  δεκαετία του '60.Μία ειδική δεκαετία που έχει αφήσει ένα βαθύ ιδεολογικό,πνευματικό,κοινωνικό και αισθητικό στίγμα.Κορίτσια που εγκαταλείπουν νησιά και επαρχία, τις περισσότερες φορές λόγω οικονομικής εξασφάλισης των οικογενειών,για υπηρέτηση ευπόρων οικογενειών όπως η Λαμπρινή και η Κατινίτσα της συγκεκριμένης ιστορίας.Η μεν Κατινίτσα ζει και εργάζεται σε μία δύστροπη οικογένεια όπου υπάρχει και πρόβλημα σίτισης η δε Λαμπρινή στην αρχή τυχερή γιατί ζει με την οικογένεια της Ευφροσύνης και του Ανδροκλή που την είχαν σαν κόρη τους.Δυστυχώς όμως μετά από διάφορα δυσάρεστα γεγονότα την αρχηγία αναλαμβάνει η αδελφή (Πανδώρα)και όλα αλλάζουν ,οπότε η τύχης της Λαμπρινής τελειώνει και ειδικότερα όταν υπάρξει η επιβολή της ανδρικής σεξουαλικής κυριαρχίας επάνω της και φυσικά τα επακόλουθα αυτής.Το βιβλίο δίνει το κοινωνικό πλαίσιο της εποχής και ανάλυση των ψυχοκόρων ειδικά επιμένοντας στην αθέατη πλευρά τους.Ευκολοδιάβαστο με μία πλοκή που τρέχει και με την γνωστή απλή γραφή της συγγραφέως.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Εσύ που κρατάς στα χέρια σου τούτο το γραπτό, άκουσες ποτέ για τα «μωρά της σοφίτας»; Σου πέρασε από το μυαλό πόσες ψυχές δεν είδαν ποτέ το φως του ήλιου, ενώ έτρεχαν να το ανταμώσουν γλιστρώντας από τα σπλάχνα της μάνας τους; Ανίδεος είσαι, αναγνώστη, για τα μικρά και μεγάλα δράματα μιας κοινωνίας που έκρυβε, όπως η γάτα τις ακαθαρσίες της, ολισθήματα, αμαρτίες, ακόμη και ακολασίες, όπου μπορούσε. Σε υπόγεια, σε σοφίτες, και κάτω από το χώμα καμιά φορά…Βρέθηκαν πολλά τέτοια μωρά, έπειτα από χρόνια, όταν τα παλιά αρχοντικά ήρθε η ώρα τους να γίνουν πολυκατοικίες. Οι συνθήκες υγρασίας φαίνεται ότι έπαιξαν ρόλο ώστε να μετατραπούν σε μικροσκοπικές μούμιες που σόκαραν όσους τα ανακάλυψαν. Τα μωρά της σοφίτας…Εγώ δε βρίσκομαι ανάμεσά τους όμως… Είμαι ένα μωρό της σοφίτας αλλά εγώ έζησα. Και μεγάλωσα…. Για να γράψω την ιστορία μου…

ΒΑΡΚΑΡΙΣΣΑ ΤΗΣ ΧΙΜΑΙΡΑΣ - ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΛΕΝΤΗ

Αφηγηματικό μυθιστόρημα ανάμεσα σε χρονικές περιόδους με άψογη περιγραφή χαρακτήρων από την γλαφυροτάτη κυρία Παπαδάκη όπως πάντα με λυρισμό και ποιητικότητα  γίνεται το ξεγύμνωμα της ανθρώπινης ψυχής.Μία πλοκή περιτριγυρισμένη με δυστυχία και ίσως αναμενόμενη.Η γραφή της άλλοτε πικρή και άλλοτε γλυκιά και αισθαντική.Περιγραφή της ζωής δύο αδελφών όπου υπάρχει η έλλειψη μητρικής αγκαλιάς και μία ενοχλητική σιωπή χωρίς να υπάρχει χαρούμενη ατμόσφαιρα.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Συνήθως φορούσε μια κόκκινη ρόμπα με σατέν γιακά. Μάζευε τα μαλλιά της πίσω και τα στερέωνε με φουρκέτες σ΄ έναν κότσο, σαν στεφάνι, λίγο πιο πάνω από το σβέρκο της. Ήταν ψηλή και λεπτή. Κι είχε ένα βλέμμα γεμάτο κίτρινα φύλλα. Κάποιο σταχτί απόγευμα του Σεπτέμβρη ήρθε κοντά μου, εκεί που χάζευα στα παρτέρια της αυλής, μου χάιδεψε το κεφάλι και μου είπε: «Τα λουλούδια μεγαλώνουν με τα τραγούδια των πουλιών». Ήμουν δεν ήμουν οχτώ χρονών. Ύστερα μπήκε μέσα, άνοιξε το ραδιόφωνο κι έκλεισε την πόρτα της. Έτσι έκανε. Πετούσε μια κουβέντα και μετά χανόταν… Έμπαινε στο σύννεφό της και ταξίδευε… «Δε μας μεγάλωσε κανονικά», έλεγε αργότερα ο αδελφός μου ο Τζόνυ. «Δε μας έδωσε οδηγίες σωστής πλοήγησης». «Μας εξασφάλισε εισιτήριο διαρκείας για το πλεούμενο της χίμαιρας», του απαντούσα εγώ. «Λίγο το ‘χεις;»… Την αγαπούσε πολύ. Τη λαχταρούσε. Την απαιτούσε ώρες ώρες. Κι εγώ την αγαπούσα. Περίεργο, αλλά την αγαπούσα για όλα όσα δε μας έδωσε. Για όσα μάς έδωσε τη μισούσα. Η μάνα μας, η Ερασμία! Όταν ένας άνθρωπος έχει ενδώσει εντελώς στο πάθος του, είναι μάταιο να προσπαθείς να του αλλάξεις τακτική. Είναι όπως ακριβώς ο τζόγος. Όσο χάνεις, τόσο κολλάς. Έχει μια περίεργη γλύκα η αυτοκαταστροφή. Ένα μυθιστόρημα που ξεχειλίζει από γυναικεία ευαισθησία.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ - ΜΙΛΑΝ ΚΟΥΝΤΕΡΑ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΣΤΙΑ

 

Ένα σύγχρονο μυθιστόρημα από τον πολυγραφότατο Κούντερα.Θίγονται εύστοχα  ζητήματα ανθρώπινες σχέσεις,έρωτας,φιλία κ.α.Εμβάθυνση στην ψυχολογία των ηρώων και όχι μόνο.Έχει να κάνει μ'ένα ζευγάρι όπου ο συγγραφέας υφαίνει την συνύπαρξη των δύο εραστών με αναδρομές,αναμνήσεις.Μέσα από διάφορες διαδικασίες το ζευγάρι αποξενώνεται  μεταξύ τους.Γίνεται ανάλυση της σχέσης τους από διάφορες αντιφάσεις και συγκρούσεις τόσο σε κοινωνικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο.Ο συγγραφέας φωτίζει σκοτεινές και κρυφές σκέψεις και ακροβατεί μεταξύ πραγματικών και φανταστικών γεγονότων.Όχι πολύ εύκολο βιβλίο.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Δύο πρόσωπα που αναζητούν το ένα την ταυτότητα του άλλου, έπειτα απο πολύχρονη ωστόσο συμβίωση. Που αναζητούν όμως και το καθένα τη δική του ταυτότητα, μέσα απο τη σχέση με τον άλλο, και μέσα απο ένα στρατήγημα που δοκιμάζει την αγάπη τους, για να την αποκαταστήσει στο τέλος. Μιά διαδρομή απο την πραγματικότητα στην επικράτεια του ονείρου: οι ήρωες και μαζί τους ο αναγνώστης περνούν τα αόρατα σύνορα απο την πραγματική ζωή στη φανταστική, παρασυρμένοι απο πρόσωπα, μοτίβα, χρώματα, τα οποία επανέρχονται απο τον ένα κόσμο στον άλλο, υπονομεύοντας την πραγματικότητα και οδηγώντας ανεπαίσθητα σ έναν εφιάλτη που θα τον καταλύσει ο έρωτας.

Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΣΥΖΥΓΟΣ -ΦΙΟΝΤΟΡ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΥ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ

 

Βιβλίο με πολλά θέματα όπως ξέρει να αναδεικνύει ο συγγραφέας με την ωμότητα που τον διακρίνει για τους χαρακτήρες του και την αναζήτηση της βαθύτερης ψυχής των ηρώων του.Ψυχογράφημα και με πολλά θέματα όπως η κοινωνική τάξη,η αγάπη,ο έρωτας,η απιστία,άνδρες,γυναίκες και όλα αυτά οδηγούν σε μιά παράνοια που μόνο ο Ντοστογιέφσκυ γνωρίζει να την μεταδώσει.Έξυπνο μυθιστόρημα που κινείται γύρω από δύο χαρακτήρες.Ο Αλεξέη ο ένας πολύ ιδιαίτερος με κυνισμό αλλά με θλίψη και πόνο,αλαζονικός και ο εραστής.Ο άλλος είναι ο Πάβλοβιτς ένας γραφικός και μεθυσμένος τύπος που είναι ο σύζυγος.Ο συγγραφέας έχει πολλές σκηνές με τους δύο όπου συναντούμε κωμικές και φλιβερές στιγμές,ειρωνεία,διασκέδαση κ.ά.Διαβάζεται γρήγορα μπορώ να πω σχετικά με άλλα έργα του.(βέβαια δεν είναι από τα καλύτερα του)

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Κλαίνε οι ήρωες του Ντοστογιέβσκη. Κλαίνε από έρωτα, κλαίνε από χαρά, με μιαν ηδονή που άμα ξεσπάσει κυριαρχεί και κυριεύει όλα τα νεύρα. Όλος ο κόσμος φωνάζει, χοροπηδάει, γελάει, γονατίζει, κλαίει με λυγμούς, αλληλοαγκαλιάζεται ? κι όλα αυτά ταυτόχρονα. Ο «αιώνιος σύζυγος» ενώ στρατολογεί ο ίδιος τους εραστές της γυναίκας του, όταν εκείνοι κλαίνε, κλαίει κι αυτός μαζί τους και επικαλείται όπως κι αυτοί τις ευχάριστες αναμνήσεις τους. Ταυτόχρονα στριφογυρίζει παραμονεύοντας στο μισοσκόταδο μ? ένα ανοιχτό ξυράφι και σκοτώνει την κόρη του αντίζηλού του που και αυτός ο ίδιος τη λατρεύει. Ο Ντοστογιέβσκη ήξερε πως οι ήρωές του δεν μοιάζουν με τους ανθρώπους που είχε συναντήσει στις «πολιτισμένες» χώρες. Όλοι αυτοί που σπρώχνουν τη δίψα τους για μια θρησκευτική πίστη μέχρι τη φρενίτιδα, μέχρι το σημείο να θυσιαστούν για τον μηδενισμό ή και τον αθεϊσμό ακόμα, σαν να προσφέρουν τον εαυτό τους θυσία σε αιμοδιψή είδωλα, δεν μοιάζουν καθόλου με τους ανθρώπους της Δύσης.

ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΚΑΜΑΡΕΣ - ΙΣΜΑΗΛ ΚΑΝΤΑΡΕ -ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ

 Ένα πολυεπίπεδο ανάγνωσμα που στηρίζεται σε γνωστή παραλογή,αλλά αυτή την φορά από Αλβανό συγγραφέα.Δεν μπορούμε να είμαστε αντικειμενικοί γιατί ορισμένα γεγονότα αμφισβητούνται από τον κ.Καντερέ λέγοντας ότι δεν πηγάζουν από την Αρχαία Ελληνική μυθολογία.Δεν είμαι βέβαια ειδήμων.

Αφήγηση λοιπόν από έναν μοναχό όπου αλληγορικά πρωταγωνισθούν το γεφύρι και ο ποταμός.Και μέσω αυτού αναδεικνύονται μηχανορραφίες,θυσίες,κρυφός ανταγωνισμός για το εμπόριο,για την μεταφορά,δυσιδαιμονίες ως μέσον κάθαρσις και μια διχόνοια που βαστάει χρόνια.Και όλα αυτά με στοχασμούς και διαλόγους ενδιαφέροντες.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

... Ένας επιληπτικός, που οι σπασμοί του ερμηνεύονται σαν μήνυμα από το Θεό, πλανόδιοι ραψωδοί, που τραγουδάνε παράξενες μπαλάντες, κάποιοι απεσταλμένοι μιας ξένης δύναμης, που πληρώνουν έναν εύπιστο και αργυρώνυτο πρίγκιπα, καραβάνια με άσφαλτο -εμπόρευμα του δαίμονα- που διασχίζουν τη χώρα, ένα χέρι κακοποιό, που καταστρέφει τη νύχτα ό,τι έχει χτιστεί τη μέρα, ένας χτισμένος: αυτά είναι τα δυσοίωνα γεγονότα, που στα 1377 πλαισιώνουν Ουγιάν, στη νότια Αλβανία, όπως τα αφηγείται με τη μορφή χρονικού ο μοναχός Γκιον.

... Ακόμα μια φορά, στο "Γεφύρι με τις τρεις καμάρες", ο Ισμαήλ Κανταρέ αναλύει τη σχέση θρύλου - πραγματικότητας: αποδεικνύει πώς ο θρύλος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για σκοπούς "δόλιους" - εδώ για να αποκρυβεί ένα έγκλημα. Αλλά σ' αυτόν τον δεξιοτέχνη της αλληγορίας και της μεταφοράς, όλα ξετυλίγονται για να καταγράψουν μια ευρύτερη πραγματικότητα και τα ολέθρια γεγονότα του γεφυριού δεν είναι τίποτε άλλο από το προανάκρουσμα ή τη δοκιμαστική άσκηση μιας ακόμα φοβερότερης μάστιγας: της κατάληψης της Αλβανίας από την οθωμανική αυτοκρατορία, απαρχή μιας τυραννίας που θα διαρκούσε πολλούς αιώνες.

Ο ΦΟΝΟΣ ΤΗΣ ΣΥΖΥΓΟΥ - HENRY KUTTNER -ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

 Καλογραμμένο βιβλίο με ενδιαφέρουσα πλοκή όπου ο συγγραφέας παίζει με τον μυαλό του αναγνώστη ,το προκαλεί και καταφέρνει να κάνει την ιστορία τραβηγμένη μεν αλλά και ρεαλιστική ταυτόχρονα.Είναι καλός αφηγητής και συνδυάζει αριστοτεχνικά τις περιγραφές που μοιάζουν σκέψεις για τα διάφορα ανθρώπινα προβλήματα και ωραία εξερεύνηση της προσωπικότητας των ηρώων όπου γίνεται αναλυτική ψυχογραφία των χαρακτήρων.Σε βάζει να σκεφθείς και να εμβαθύνεις τα νοήματα που εισπράτεις .Κύριος πρωταγωνιστής είναι ένας ψυχαναλυτής που προσπαθεί να διαλευκάνει μία ασυνήθιστη υπόθεση μυστηρίου.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ο κύριος Μάικλ Γκρέι, ψυχαναλυτής στο επάγγελμα, επιχειρεί να εξιχνιάσει μυστηριώδεις φόνους, εκτελώντας χρέη αστυνομικού ντετέκτιβ, και το επιτυγχάνει χρησιμοποιώντας περισσότερο ψυχολογικές και λιγότερο αστυνομικές μεθόδους. "Ο φόνος της συζύγου" αποτελεί μία από τις τέσσερις υποθέσεις του κύκλου «Ιστορίες του κυρίου Γκρέι» που δημοσίευσε ο Χένρυ Κάτνερ.

Γνωστή παθολογική ψεύτρα, η Κάρεν Τσάπμιον, δεν μπορεί να προσφύγει στην αστυνομία γι' αυτό ζητάει βοήθεια από τον δαιμόνιο ψυχαναλυτή Μάικλ Γκρέι. Όταν του λέει ότι ο άντρας της σχεδιάζει να τη σκοτώσει, ο Γκρέι ξεκινάει μια έρευνα που θα τον οδηγήσει σ' έναν τσαρλατάνο γιατρό, σ' έναν εκβιαστή ιδιωτικό ντετέκτιβ και σ' ένα δολοφόνο - για τον οποίο ένας άγριος φόνος είναι μόνο η αρχή.