Άλλο ένα έργο του αξιαγάπητου Πολυράκη.Ο γλαφυρός λόγος,τα ιστορικά στοιχεία,οι πάμπολλες περιγραφές,τα διδάγματα κυριαρχούν στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα.Θα καταλήξω όμως ότι ο κ.Πολυράκης ανήκει περισσότερο στο Ιστορικό το οποίο γνωρίζει και το χειρίζεται άψογα και με απόλυτο σεβασμό.Μία καταγραφή γεγονότων στα δύσκολα και σκληρά χρόνια της Κατοχής στην χώρα μας.Πυρήνας του έργου η κατασκοπεία και συγκεκριμένα τη Αποστολή Χ που δεν γνωρίζουμε αρκετά μέχρι πολύ ελάχιστα οι περισσότεροι.Στο πάντρεμα μυθοπλασίας με πραγματικότητα,σαφώς υπερτερεί η Ιστορία και είναι αυτή που γεννά άπειρα συναισθήματα μέσα από τα διάφορα γεγονότα που διαδραματίζονται έχοντας ακόμη τις εικόνες μπροστά σου.Φρίκη πολέμου,πείνα,κακουχίες,μία εποχή προδοτών αλλά και ανθρώπων που δεν έχουν χάσει τις αξίες και την ελπίδα παρ'όλο τις αντίξοες συνθήκες της εποχής.Και κατά την διάρκεια του πολέμου πρωταγωνίστρια η Ισμήνη και γύρω από αυτήν η ιστορία και μέσω του προσωπικού της ημερολογίου το πέρασμα της ζωής της και τα συναισθήματά της.Στα αρνητικά της πλοκής θεωρώ ότι δεν κατάφερε να με συγκινήσει στην ιστορία Ισμήνης - Αλέξανδρου και μάλιστα προς το τέλος του βιβλίου που περίμενα εκρηκτικά συναισθήματα που δεν τα ένιωσα όμως,έχοντας την εντύπωση ότι δεν γράφτηκε από τον ίδιο συγγραφέα και γι'αυτό τον λόγο η προσωπική μου βαθμολογία μειώθηκε.Πάντως η διαμόρφωση χαρακτήρων,οι οικογενειακές σχέσεις,η ψυχολογία της γυναίκας αναδεικνύονται έντονα και στην τελική είναι ένα έργο του κ.ΠΟΛΥΡΑΚΗ ΓΙΩΡΓΟΥ.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Με πάντρεψαν πριν από οχτώ χρόνια… και μόλις τη νύχτα που πέρασε έζησα, για πρώτη φορά, τη θύελλα των συναισθημάτων που με συντάραξαν και με μεταμόρφωσαν σε αληθινή γυναίκα. Κι αναλογίζομαι ότι στο βάθος του φύλου μου, μέσα στις ρίζες του ενστίκτου, βρισκόταν η γυναίκα σε ύπνωση, περιμένοντας τον κατάλληλο άντρα, που θα την ξυπνούσε, εμφυσώντας τη συνείδηση μαζί και την πνοή του σ’ ένα καινούργιο ον.
Αυτό το καινούργιο ον είμαι τώρα εγώ! Αυτά γράφει στο ημερολόγιό της η Ισμήνη Κονταξή έναν χρόνο πριν από την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου. Αργότερα, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, θα σταθεί πολλές φορές αβέβαιη ανάμεσα στη νύχτα και στο φως και θα αναζητήσει απεγνωσμένα έναν λόγο για να ακουμπήσει… Μα ποτέ δε θα πάψει να κοιτάζει το φεγγάρι με μάτια γεμάτα όνειρα.
Εφτά χρόνια μετά το τέλος του πολέμου θα βρεθεί μπροστά σε μια καινούργια αρχή. Και τότε θα προσπαθήσει να κατανοήσει τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστράφηκε τις άγριες μέρες της Κατοχής, όταν η ανθρώπινη ζωή δεν είχε καμιά αξία.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Με πάντρεψαν πριν από οχτώ χρόνια… και μόλις τη νύχτα που πέρασε έζησα, για πρώτη φορά, τη θύελλα των συναισθημάτων που με συντάραξαν και με μεταμόρφωσαν σε αληθινή γυναίκα. Κι αναλογίζομαι ότι στο βάθος του φύλου μου, μέσα στις ρίζες του ενστίκτου, βρισκόταν η γυναίκα σε ύπνωση, περιμένοντας τον κατάλληλο άντρα, που θα την ξυπνούσε, εμφυσώντας τη συνείδηση μαζί και την πνοή του σ’ ένα καινούργιο ον.
Αυτό το καινούργιο ον είμαι τώρα εγώ! Αυτά γράφει στο ημερολόγιό της η Ισμήνη Κονταξή έναν χρόνο πριν από την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου. Αργότερα, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, θα σταθεί πολλές φορές αβέβαιη ανάμεσα στη νύχτα και στο φως και θα αναζητήσει απεγνωσμένα έναν λόγο για να ακουμπήσει… Μα ποτέ δε θα πάψει να κοιτάζει το φεγγάρι με μάτια γεμάτα όνειρα.
Εφτά χρόνια μετά το τέλος του πολέμου θα βρεθεί μπροστά σε μια καινούργια αρχή. Και τότε θα προσπαθήσει να κατανοήσει τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστράφηκε τις άγριες μέρες της Κατοχής, όταν η ανθρώπινη ζωή δεν είχε καμιά αξία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου