ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ - ΝΙΚΟΛΑ ΜΠΑΡΡΟ- ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ

Το Παρίσι είναι πάντα μια καλή ιδέα!Όντως είναι μια πάρα πολύ καλή και ελκυστική περίπτωση το να τριγυρνάς τα Παριζιάνικα σοκάκια και όχι μόνο.Μέσω του συγκεκριμένου βιβλίου, συγχρόνως με την πλοκή ,μας θυμίζει (για όσους βέβαια έχουν επισκεφθεί το Παρίσι )μέρες περιπλάνησης στους δρόμους του Παρισιού παρ’όλο που ο συγγραφέας δεν δίνει την Παριζιάνικη γοητεία που του αναλογεί προσδίδει όμως μια ρομαντική διάθεση στον αναγνώστη.Χαριτωμένο βιβλίο,σύντομο,ελαφρύ και γρήγορο με χιούμορ και ωραίο στυλ γραφής.Οι χαρακτήρες συμπαθητικοί,ευπροσάρμοστοι και διαφορετικοί.Αναπτύσσεται μία ιστορία αγάπης που δεν είναι τόσο πειστική και που περιστρέφεται γύρω από ένα μυστήριο.Παρ’όλο που η αρχή του δεν έχει πολύ ενδιαφέρον εν τούτοις στην συνέχεια με τις όμορφες περιγραφές ανακτά το ενδιαφέρον.Είναι ένα μυθιστόρημα που χωρίς να έχει συγκλονιστικά στοιχεία ή πρωτοτυπία καταφέρνει να μας κάνει να ταυτιστούμε με τους ήρωες.Επομένως είναι μια καλή ιδέα να γνωρίσετε το Παρίσι μέσω του βιβλίου που θα αποκτήσετε.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η Ροζαλί Λoράν είναι η ονειροπόλα ιδιοκτήτρια ενός µικρού χαρτοπωλείου στο Σαιν Ζερµαίν, την καρδιά του Παρισιού. Αν ήταν στο χέρι της, όλο και περισσότεροι άνθρωποι γύρω της θα έστελναν κάρτες. Παρόλο που οι κάρτες µε τις ωραιότερες ευχές είναι η ειδικότητα και η επιτυχία της, τα πράγµατα δεν πηγαίνουν και τόσο καλά όσον αφορά την εκπλήρωση των δικών της ευχών. Κάποια µέρα, ένας ηλικιωµένος κύριος, σκοντάφτοντας µέσα στο µαγαζί της, αναποδογυρίζει το σταντ µε τις κάρτες. Η Ροζαλί ανακαλύπτει ότι ο άνδρας που προσγειώθηκε ανώµαλα στη ζωή της δεν είναι άλλος από τον αγαπηµένο -και διάσηµο- συγγραφέα των παιδικών της χρόνων, Μαξ Μαρσαί. Όταν εκείνος της προτείνει να εικονογραφήσει το καινούριο του (και µάλλον τελευταίο) βιβλίο, η Ροζαλί δέχεται και µια µοναδική φιλία γεννιέται ανάµεσα στους δύο ιδιόρρυθµους καλλιτέχνες. Οι ευχές τόσων ετών αρχίζουν επιτέλους να γίνονται πραγµατικότητα, µέχρι που ένας αδέξιος Αµερικανός καθηγητής εισβάλλει στο µαγαζί της, κατηγορώντας την ίδια και τον Μαρσαί για λογοκλοπή. Η Ροζαλί αδυνατεί να καταλάβει αν της χτυπάει την πόρτα ο έρωτας ή κάποιος µεγάλος µπελάς.