Οι παιδουπόλεις της Φρειδερίκης σε πρώτο πλάνο στις οποίες κατέφευγαν οι γονείς η οι παπούδες για να γλυτώσουν τα παιδιά τους τουλάχιστον από την πείνα.
Η ανέχεια,η φτώχεια και ανεργία,ανάγκασαν την μητέρα και την γιαγιά του Φώτη να τον μεταφέρουν σε ένα τέτοιο περιβάλλον καθώς θεωρούσαν πως το παιδί τους θα είχε τουλάχιστον,καλύτερες συνθήκες για να μεγαλώσει και να μάθει μία τέχνη.
Εκεί γνωρίστηκε ο Φώτης με τον Διονύση και έγιναν οι καλύτεροι φίλοι.
Η αυστηρή πειθαρχία,με χρήση αμφιλεγόμενων μεθόδων,η σκληρότητα και βαναυσότητα κάποιων επιτηρητών,όμως, σε ορισμένες περιπτώσεις φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα.
Ο Φώτης από την φύση του ατίθασο και ζωηρό παιδί,δεν κατόρθωσε ποτέ να συμβιβαστεί με τους κανόνες της σχολής.
Πάντα έψαχνε ευκαιρίες να το σκάει για να γυρίσει στο χωριό του και την ελευθερια του.
Γι αυτο τον λόγο ήταν μονίμως τιμωρημένος.
Το πείσμα του όμως και η ευστροφία του τον έφεραν τελικά σε πολύ καλό δρόμο και κατάφερε να ορθοποδήσει και να μεγαλουργήσει.
Η ιστορία αυτή είναι αληθινή,μία από τις πάμπολλες που εχουμε διαβάσει και συγκινηθεί για την δύσκολη της μετακατοχικής περιόδου.
Το συμπέρασμα που απορέει κατ εμέ είναι πως ο άνθρωπος πρέπει να διαθέτει πείσμα και τόλμη για να ξεπερνάει όλα τα δεινά και να ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον.
Ο συγγραφέας μας περιγράφει τα γεγονότα και τις συνθήκες που επικρατούσαν στις παιδουπόλεις που αν και ίσως,είχαν καλό σκοπό δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν ευτυχισμένους πολίτες.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Το νήμα της ζωής, τυλιγμένο με αγκάθια και πόνο, ενώνει απρόσμενα δυο πιτσιρίκια σε μια από τις παιδοπόλεις της Φρειδερίκης, τον Ζηρό. Ο Φώτης κι ο Διονύσης περνάνε μαζί με την Ελλάδα τον δικό τους Γολγοθά. Δυο τρομοκρατημένες παιδικές ψυχές γνωρίζουν σκληρούς επιτηρητές και ομαδάρχες, μακριά από την αγκαλιά και την ασφάλεια της μάνας. Γίνονται σταυραδέλφια και προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον. Ο Φώτης μετατρέπεται σε αγρίμι κι η ζωή του σημαδεύεται από αποδράσεις, μετέωρες σκέψεις, αγάπη και μίσος για τη μάνα του, αμφισβήτηση της ίδιας της ζωής. Όλα στην κόψη του ξυραφιού, δίπλα στη λίμνη της κυρα-Φροσύνης. Τα δυο παιδιά χάνονται μέσα στον χρόνο. Η ζωή δεν έχει πει την τελευταία λέξη…
Ένα μοναδικό ταξίδι στην Ιστορία της Ελλάδας, στα χρόνια της βασιλείας, της δικτατορίας και της Μεταπολίτευσης. Μια αληθινή σπαρακτική ιστορία, μέσα από τα μάτια του αγριμιού της Ηπείρου, που συγκλονίζει και τον πιο ψυχρό αναγνώστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου