Ομολογώ ότι το συγκεκριμένο βιβλίο με απογοήτευσε και από θέμα πλοκής και γραφής,παρ'όλο που η κυρία Θεοδωρίδου είναι μία από τις αγαπημένες μου συγγραφείς και όλα τα προηγούμενα έργα της (εκτός από τον Ασπάλαθο που δεν διάβασα)με είχαν αγγίξει και συγκινήσει.Τίποτα το ιδιαίτερο.Προσπάθησε να θίξει την αληθινή φιλία και την αγάπη,αλλά ,δυστυχώς,χωρίς να αποδοθεί όπως περίμενα,χωρίς συναίσθημα,χαρακτήρες θολοί και αδύναμοι και πολλά κενά.Παιδικές αθωότητες,ξέσπασμα και φυγή εφήβων,λανθασμένες κινήσεις ενηλίκων αποτελούν το ταξίδι του βιβλίου που μπορεί άλλοι αναγνώστες να το απολαύσουν.Ίσως να ήταν μία άτυχη συγκυρία και να επανέλθει με το επόμενο έργο της το οποίο περιμένω και να συνταξιδεύσω μαζί του όπως και με τα προηγούμενά της αγγίζοντας με.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Απρίλης 1961. Τη μέρα που ο πρώτος Ρώσος κοσμοναύτης ταξιδεύει στο Διάστημα, σε μια μικρή ελληνική πόλη ένας άντρας μπαίνει για λίγο στη θέση του Θεού, ορίζοντας τη μοίρα τριών νεαρών πλασμάτων.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Απρίλης 1961. Τη μέρα που ο πρώτος Ρώσος κοσμοναύτης ταξιδεύει στο Διάστημα, σε μια μικρή ελληνική πόλη ένας άντρας μπαίνει για λίγο στη θέση του Θεού, ορίζοντας τη μοίρα τριών νεαρών πλασμάτων.