Ένα δυνατό βιβλίο που αισθάνεσαι ότι ζεις την κάθε στιγμή στα ιστορικά μνημεία της Κωνσταντινούπολης,γραμμένο από έναν σύγχρονο Τούρκο συγγραφέα που κρατά κάποια στοιχεία παλιομοδίτικου ρομαντισμού,αλλά προτιμά να γέρνει προς την Ευρώπη παρά προς την Ανατολή.Επίσης μέσα από τους διαλόγους ανακαλύπτουμε την Τουρκία του σήμερα και πόσο έχει αλλάξει η ζωή.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
"Αγναντεύαμε την πόλη απ' τη θάλασσα. Η Ιστανμπούλ ήταν σκεπασμένη με ομίχλη... Κι η θάλασσα το ίδιο... Σκεπασμένο με ομίχλη και το σκάφος μας... Αυτό που διακρίναμε ήταν οι μιναρέδες του Σουλταναχμέτ, ο τρούλος της Αγια-Σοφιάς, οι πύργοι του Τόπκαπι. Η πόλη έδινε την εντύπωση ότι ποτέ δεν είχε λεηλατηθεί, ποτέ δεν είχε καταστραφεί, ποτέ δεν είχε μολυνθεί. Η φύση είχε σκεπάσει με μια κατάλευκη ομίχλη ό,τι άσχημο υπήρχε στην πόλη. Σαν ένα στιγμιαίο όραμα λίγο πριν ανατείλει ο ήλιος... Σαν ένα μαγικό νέφος... Μια παραμυθένια εικόνα... Σαν μια ολοκαίνουρια αρχή... Νέα, ελπιδοφόρα, όμορφη...
Αγναντεύαμε την πόλη απ' τη θάλασσα..."