Μια ιστορία που καθορίζεται από την Βουλγαρική ιστορία με το παρελθόν που διαπερνά το παρόν και την εμπλουτίζει βαθιά.Το παρελθόν που στοιχειώνουν την χώρα υφαίνεται μέσω της πλοκής έως ότου συναντήσει το παρόν.
Ιστορία στο παρελθόν και στον παρόν και που ξεκινά σε αργό ρυθμό και που σε κάποια σημεία ήταν κουραστικό,αλλά περίπου από το μέσον και μετά είχε ενδιαφέρον.Θεωρώ ότι πολλά γεγονότα θα μπορούσαν ν’αποφευχθούν ώστε να μην γίνεται δυσχερή η ανάγνωση.Οι χαρακτήρες με βάθος και με κύριο (ας πούμε ήρωα)έναν νεκρό όπου οι στάχτες του και η ζωή του εστιάζονται στο μυθιστόρημα και με μια μουσική βαθιά παρουσία του χαρακτήρα μαζί με το υπέροχο βιολί του.
Επίσης άλλοι δύο ήρωες μία Αμερικανίδα και ένας ταξιτζής Βούλγαρος που έχουν μια μακριά επιδίωξη με διαφόρους κινδύνους και μυστήριο για να επιστραφεί η τεφροδόχους στους οικείους τους.Στην διαδρομή αυτή καθώς επίσης στο πίσω και μπρος του χρόνου ο αναγνώστης γνωρίζει ότι ο συγγραφέας ζωγραφίζει μια εικόνα σε κάθε κεφάλαιο,μαθαίνοντας τις θηριωδίες που υπέστησαν διάφοροι από το κομμουνιστικό καθεστώς και πως ο βιολιστής Στόγιαν για να μην χάσει την ταυτότητα του κατά την διάρκεια της φυλάκισής του παίζει μουσική και δη Βιβάλντι με όλο το πάθος του,μεγαλώνει το παιδί του και όλα αυτά στις σκέψεις του ώστε να περνάει η κάθε δύσκολη ημέρα ώστε να μπορέσει να κρατηθεί στην ζωή.
Η πολιτική παίζει σπουδαίο ρόλο στο βιβλίο.Βέβαια υπάρχουν πολλές συμπτώσεις στην πορεία της πλοκής ώστε να μην είναι μερικά γεγονότα πιστευτά,αλλά η συγγραφεύς υφαίνει όπως αυτή γνωρίζει σαν παραμύθια τις ιστορίες τρόμου κρατουμένων σε στρατόπεδα,ερωτικές ιστορίες και μηνύματα ελπίδας και ομορφιάς του τόπου και στο τέλος ο αναγνώστης μένει ευχαριστημένος.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Μια νεαρή Αμερικανίδα, η Αλεξάνδρα Μπόιντ, ταξιδεύει στη Σόφια της Βουλγαρίας, ελπίζοντας ότι η ζωή στο εξωτερικό θα γιατρέψει τις πληγές που προκάλεσε η απώλεια του αγαπημένου της αδελφού. Λίγο μετά την άφιξή της σε αυτήν την μυστηριώδη πόλη της Ανατολικής Ευρώπης, βοηθά ένα ηλικιωμένο ζευγάρι να μπει σε ένα ταξί και αντιλαμβάνεται, πολύ αργά όμως, ότι κατά λάθος έχει πάρει μία από τις αποσκευές τους. Μέσα στην τσάντα βρίσκει ένα περίτεχνα σκαλισμένο ξύλινο κουτί, που έχει χαραγμένο ένα όνομα: Στόγιαν Λάζαροφ. Ανοίγοντας το καπάκι του, ανακαλύπτει ότι κρύβει μια τεφροδόχο γεμάτη με ανθρώπινες στάχτες. Η Αλεξάνδρα, στην προσπάθειά της να εντοπίσει την οικογένεια και να της επιστρέψει το πολύτιμο αντικείμενο, θα βρεθεί στα χνάρια ενός ταλαντούχου μουσικού, η ζωή του οποίου σφραγίστηκε από την πολιτική καταπίεση. Πολύ σύντομα θα συνειδητοποιήσει ότι η αποκάλυψη αυτή κρύβει πολλούς κινδύνους για την ίδια της τη ζωή.