Είναι το πρώτο βιβλίο της κυρίας Κωνσταντούρου που διάβασα.Υπέροχο βιβλίο,ενδιαφέρουσα ιστορία με ωραίες περιγραφές χαρακτήρων.Σχέσεις ανθρώπων,αρκετοί προβληματισμοί,πολλά μηνύματα,δυνατά συναισθήματα που εισπράττεις από την ανάγνωσή του.Συγχαρητήρια στην συγγραφέα και εύχομαι καλή συνέχεια και δημιουργικότητα.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η Καίτη είναι το παιδί του συμβιβασμού, ενώ η Νεφέλη το παιδί του έρωτα.
Η Γιώτα, η μητέρα τους, από πολύ νωρίς δίνει όλη την αγάπη της στη δεύτερη,κρατώντας την πρώτη στο περιθώριο.
Περνώντας τα χρόνια και με επίκεντρο έναν άντρα, οι τρεις γυναίκες θα βρεθούν αντιμέτωπες με τις ζωές τους, τις ευθύνες τους, τα λάθη τους και τις αποφάσεις που επιβάλλεται να πάρουν.
Και τότε, με οδυνηρή έκπληξη, θα διαπιστώσουν πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως "το πολύ δεν είναι πάντα αρκετό".
Μερικές φορές, μάλιστα, είναι ό,τι λιγότερο μπορεί να σου προσφέρει η ζωή...
"Η νεανική ομορφιά του Άκη είχε νικήσει την ψυχική γοητεία του Ανέστη και η εκθαμβωτική Νεφέλη είχε υποσκελίσει τη χαρισματική αδερφή της. Για χρόνια ατελείωτα θαύμαζε την αστραφτερή επιφάνεια και δεν έκανε τον κόπο ν' αναζητήσει αυτό που κρυβόταν στο βάθος, χάνοντας έτσι την πραγματική αξία των ανθρώπων, αλλά και της ίδιας της ζωής. Γιατί; Ίσως επειδή, όπως είχε διαβάσει κάποτε σ' ένα από τα βιβλία του άντρα της, το ουσιαστικό είναι αόρατο στο μάτι".