ΤΟ ΧΝΑΡΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΣΒΗΣΕ - ΝΟΕΛ ΜΠΑΞΕΡ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ

ΤΟ ΧΝΑΡΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΣΒΗΣΕ
Το χνάρι που δεν έσβησε!!
Πόσα χνάρια άραγε έχουμε αφήσει πίσω όλοι μας που δεν έχουν σβηστεί με το πέρασμα του χρόνου αλλά μας κυνηγούν αυτά θυμίζοντάς μας κάπου κάπου ότι δεν μπορούν να ξεχασθούν.
Πολυπρόσωπο,μελαγχολικό βιβλίο και ίσως ψυχογράφημα για απαιτητικούς αναγνώστες σε τρείς χρονικές περιόδους με γρήγορες εναλλαγές παραγράφων και νοήματος (σε μερικά σημεία λίγο απότομες),αλλά όμορφα δομημένο με μια μαγευτική και ιδιαίτερη γραφή,με έντονες περιγραφές χρησιμοποιώντας όλα τα εκφραστικά μέσα του λόγου.Βιβλίο με συμβολισμούς,μηνύματα,προβληματισμούς,ψυχαναλύσεις και που θέλει συγκέντρωση σκέψεων,διαφορετικά χάνεις την ροή της πλοκής και των ειρμό των σκέψεων.Αναδεικνύει αλήθειες που πολλοί τις κρύβουν βαθιά μέσα τους .Ιστορικές αναφορές και πολιτικά γεγονότα απαρτίζουν την ιστορία στην σειρά και στον χρόνο που πρέπει.
Τρεις χρονικές περίοδοι,τρία ζευγάρια διαφορετικών χαρακτήρων,Υπατία - Σύλλας, Λεώνη - Σπάρτακος, Μαργαρίτα - Άγης που ακροβατούν στα όρια της ψυχοσύνθεσής τους και της εσωτερικής αναζήτησής τους μέσα από λανθασμένες καταστάσεις και απωθημένα και που οι σκιές είναι αναπόσταστα κομμάτια του εαυτού και της ψυχής.
Τελικά που μπορούν να σε οδηγήσουν οι σκιές που σ' ακολουθούν από μικρή ηλικία?
Έλλειψη ορίων και σεβασμού της κοινωνικής και ψυχολογικής ανάγκης.Δημιουργία σχέσεων που στηρίζεται στον φόβο,ανασφάλεια,αβεβαίοτητα.Επιλογή μοναξιάς για να νιώσουν ασφαλείς.Εχθρική στάση,θυμός,αυστηρή αξιολόγηση και γενικά προβληματικές συμπεριφορές στην ενήλικη ζωή.
Η συγγραφέας πάντως πρέπει να ζορίσθηκε και να εκτέθηκε στον εαυτό της βγάζοντας ενδόμυχες σκέψεις ανοίγοντας την ψυχή της με αυτό το ταξίδι στα άδυτα της.
Λογοτέχνημα που θα διαβαστεί και άλλη φορά για εσωτερική ενδοσκόπηση!

ΠΕΡΙΛΗΨΗ


Στην Πόλη που Κύλησε στη Θάλασσα, στο παλιό αρχοντικό µε το µεγάλο πεύκο που έκρυψε αναστεναγµούς, µυστικά, προδοσίες και λάθος έρωτες, µια γυναίκα φορώντας παλιά νυφικά στριφογυρίζει σαν τους δερβίσηδες σε έναν χορό που ενώνει τους χρόνους. Ένα µαργαριτάρι θα κυλήσει ανάµεσα στο στήθος δύο γυναικών από διαφορετικές γενιές, µαρτυρώντας πως τα ανθρώπινα λάθη, όπως τα πάθη, δυστυχώς επαναλαµβάνονται.
Η µαύρη πέτρα που έριξε στη θάλασσα ένας άντρας φορτωµένος µε όνειρο βαρύ κατέληξε στον βυθό που δεν ξέπλυνε ούτε ξεθώριασε ούτε έσβησε τις µνήµες και τις αδικίες µιας χώρας η οποία βάδισε σπαρταρώντας από τον Μεταξά ως τη Χούντα. Σε αυτή την Ελλάδα περιφέρεται µια κοπέλα σέρνοντας τη βαλίτσα της γεµάτη αγιשּׁγραφίες της Παναγίας, κι ένας αριστερός νέος, ανίδεος τι τον περιµένει, µπαίνει σώγαµπρος στο σπίτι χουντικών, παλιών βασιλοφρόνων.
Επί δεκαεπτά χρόνια, ένα αντρικό πανωφόρι περίµενε υποµονετικά σε ένα παλιό υπόγειο το γνώριµο σώµα, αυτόν που θα πατήσει το χνάρι που δεν έσβησε. Ένα αγόρι, το 1990 πια, στον δρόµο προς την άνδρωση.
Ένα πληθωρικό πολυπρόσωπο µυθιστόρηµα, γραµµένο µε ψυχή και µε την ιδιαίτερη χαρακτηριστική γραφή της Νοέλ Μπάξερ που, για µία ακόµη φορά, µπλέκοντας έξοχα τη µυθιστορία µε την ελληνική ιστορία, ανιχνεύει τις µύχιες πτυχές της ανθρώπινης φύσης.