Ο θάνατος,ειδικά όταν είναι πρώιμος και άδικος,είναι πάντα οδυνηρός.Περισσότερο γι’αυτούς που αφήνει πίσω του….Φράση ορόσημο (και πόσο αληθινή) του Ασκίμ και επομένως της ιστορίας του ακολουθεί.Ένα βιβλίο που μας οδηγεί σ’ένα νοερό και γοητευτικό ταξίδι στο νησί του Αιγαίου στην πανέμορφη Μυτιλήνη με τα παραδοσιακά χωριά ,τα σοκάκια,τους ανθρώπους της,τα ήθη και έθιμα,την γνήσια ντοπιολαλιά,την ιστορία της ,όπου ζωντανεύουν οι μνήμες και μαζί με τον συνδυασμό παρελθόντος-παρόντος η ύφανση της ιστορίας γίνεται αξιοσημείωτη όπου κυριαρχεί η αγάπη,η συγκίνηση,ο έρωτας,η ελπίδα,τα όνειρα.Μία πολυμερής πλοκή με δεμένους,ποικίλους και αυθεντικούς χαρακτήρες με τα λάθη τους,τις επιθυμίες τους,τα κρυμμένα μυστικά τους,τις ευαισθησίες του,την μοναξιά τους.Μία ακούραστη γραφή με περιγραφές σχολαστικές και τακτικές δίνοντας σκηνικό τοπίο στις εικόνες του και με εμβάθυνση στον ψυχισμό των ηρώων,είτε προς το χειρότερο είτε προς το καλύτερο μεταμορφώνοντας τον ή βοηθώντας τον ν’αναγγενηθεί και που θέλγει τον αναγνώστη και έχοντας σαν κύριο θέμα την δύναμη της αγάπης που πάντα συγκινεί την ανθρώπινη ψυχή ασκώντας μία μυστική γοητεία επάνω της,γιατί όταν λείψει η αγάπη από τις καρδιές μας θα εξαπλωθεί το χάος απ’όπου δεν θα μπορέσουμε να σωθούμε.Η κυρία Κωνσταντούρου διαθέτει φαντασία και επομένως προσφέρει ιδέες,κάνει συνειρμούς και σίγουρα με την αυτοπαρατήρησή της και την εμπειρία της δίνει ένα ευάρμοστο και ικανοποιητικό ανάγνωσμα.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Φτιάχνεις στο μυαλό σου ένα σκηνικό, μια φανταστική πραγματικότητα που θέλεις οπωσδήποτε να ζήσεις. Έπειτα παρακαλάς με όλη τη δύναμη της ψυχής σου να γίνει το θαύμα και να υλοποιηθεί η ευχή σου. Κι έρχεται αυτή η μέρα. Όμως αυτά που ονειρευόσουν δεν μπορούν να σταθούν μόνα τους. Χρειάζονται έναν διάκοσμο για να αναδειχθούν. Αλλά εσύ ξέχασες να οραματιστείς αυτόν τον διάκοσμο. Έτσι το όνειρό σου χάνει τη μαγεία του...
Η Έλλη, ο Δημήτρης, η Κρινάνθη, η Έσμα, ο Όμηρος...
Όλοι τους αποφασισμένοι να κυνηγήσουν τα όνειρά τους. Όλοι χαμένοι σε ένα άνισο παιχνίδι με τη ζωή, έχοντας ερήμην τους συμπαίκτη τον θάνατο. Κι εκεί κοντά τους να ακούγεται ψιθυριστή η φωνή της αγάπης. Στοιχειωμένη από μια προδοσία που δεν ξεχάστηκε ποτέ... Από μια Δευτέρα που αρνήθηκε να έρθει... Από αίμα που ποτέ δεν στέγνωσε... Και ο ψίθυρος γίνεται κραυγή. Όμως και πάλι, λίγοι είναι αυτοί που θα μπορέσουν να ακούσουν το μαγικό κάλεσμά της. Λίγοι θα καταλάβουν πως... Ασκίμ θα πει αγάπη! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου